Na Księżycu ostatni człowiek stąpał ponad 40 lat temu, ale gdy NASA przekazuje obsługę orbity w ręce prywatnych firm, pojawiają się ponownie ambitniejsze plany podboju kosmosu. Jednym z nich jest założenie stałej bazy na naszym naturalnym satelicie, a najnowsze badanie wskazuje, że baza taka jest w naszym zasięgu. Mimo sześciu oficjalnych wypraw amerykańskich astronautów na Księżyc w latach 1969-1972 pod wieloma względami wciąż jest nieodkrytym i niewykorzystanym.
Według raportu NASA, jesteśmy w stanie wysłać ponownie ludzi na Księżyc w ciągu pięciu do siedmiu lat, za kwotę nie przekraczającą 10 mld $. Dotychczasowe wyliczenia dawały kwoty około 100 mld $ – obecnie koszty te są dziesięciokrotnie niższe, a kluczem jest skorzystanie z pomocy sektora prywatnego oraz wydobywanie z Księżyca zasobów naturalnych. Dodatkowo, z raportu wynika, że od około dekady po pierwszym udanym lądowaniu będziemy w stanie zbudować na naszym naturalnym satelicie stałą kolonię – za kwotę około 40 mld $. W celu budowy księżycowej bazy NASA musiałaby podjąć kooperację nie tylko z firmami takimi jak Boeing czy SpaceX, ale także z Europejską Agencją Kosmiczną, a dodatkowo konieczne byłoby stworzenie statku i księżycowego lądownika wielorazowego użytku.
Fazy podboju Księżyca
Plan NASA zakłada trzy fazy: pierwsza polegać ma na dokładnym zbadaniu Księżyca z pomocą bezzałogowych łazików aby sprawdzić ile dokładnie jest tam zasobów naturalnych i gdzie można je znaleźć, budowie statku wielorazowego użytku i ponowne lądowanie człowieka na Srebrnym globie. Druga faza przewiduje dopracowanie technologii wydobywania księżycowego lodu i wysłanie ludzi w okolice biegunów Księżyca aby wybrali dokładne miejsce gdzie kopalnia powstanie, natomiast w trzeciej fazie postawiona i zaludniona ma zostać właściwa baza i rozpocząć ma się wydobycie. Duże oczekiwania dotyczące eksploracji Księżyca odnoszą się do potencjalnego odnalezienia i wykorzystania złóż helu-3. Baza jest także kluczowa jeśli chcemy myśleć na poważnie o locie na Marsa.
Czy człowiek w latach 60. naprawdę był na Księżycu? Istnieje wiele teorii podważających to osiągnięcie, ale przez ponad 45 lat dokonaliśmy ogromnego postępu technicznego, co przybliża nas do podboju i eksploracji Księżyca. Optymistyczną perspektywą jest to, że przeciętny smartfon ma większą moc obliczeniową niż komputer pokładowy misji Apollo.
Księżyc - nadzwyczajne zbiegi okoliczności
Ziemia to jedyna planeta w Układzie Słonecznym, wokół której orbituje satelita tak ogromny w porównaniu do ciała, które okrąża. Jest on większy niż Pluton. Niektórzy naukowcy orzekli, że jest to raczej bliźniaczy układ planet niż planeta i jej satelita. Istnieje wiele niezwykłych powiązań matematycznych pomiędzy Księżycem, Ziemią i Słońcem. Księżyc jest 400 razy mniejszy od Słońca, a podczas jego zaćmienia znajduje się 400 razy bliżej Ziemi. To sprawia, że Księżyc widziany z Ziemi ma ten sam rozmiar co Słońce – stąd wynika całkowite zaćmienie. Księżyc zawsze pokazuje Ziemi tę samą stronę. Nigdy nie widzimy tego, co nazywa się jego ciemną stroną. Wynika to z synchroniczności obrotów Księżyca. Obraca się on wokół swej osi w tym samym czasie, jaki zajmuje mu okrążenie Ziemi. Rotacja Księżyca jest wolna w porównaniu z rotacją Ziemi – w czasie, który zajmuje Księżycowi ukończenie tylko jednego obrotu, nasza planeta obróci się ponad 27 razy.
Schemat obrotu Księżyca (fot. z forum ZnZ)
Anomalie księżycowe
Księżyc posiada bardzo słabe pole magnetyczne - sto razy słabsze niż Ziemia, ale mimo to skały księżycowe są namagnetyzowane. Inną sprawą jest fakt, że pole magnetyczne Księżyca nie ma charakteru dipolarnego, a na podstawie tych cech uważa się, że głównym źródłem tego pola nie jest jądro, a skorupa. Na powierzchni występuje zjawisko znane jako maskony (koncentracje masy), które są dużymi kolistymi obszarami o niezwykle wysokiej gęstości i wyższym „ciągu” grawitacyjnym. Znajdują się na rozległych równinach Księżyca, znanych jako „maria”, o których niegdyś myślano, że są morzami. Większa część Księżyca zwróconego ku Ziemi składa się z tych „mórz”, podczas gdy po jego niewidocznej stronie jest ich niewiele i pod względem topograficznym znacząco się różni od widocznej strony.
Topografia Księżyca - po prawej niewidoczna strona (fot. Wikipedia)
Wiek księżyca
Większość skał księżycowych datuje się na 4,5 mld lat, co jest zbliżonym okresem do powstania naszej planety. Jednak niektóre z nich są o wiele starsze niż jakiekolwiek skały na Ziemi. W dzienniku astronomicznym Harvardu „Sky & Telescope” opisano, jak na Konferencji Lunarnej w 1973 r. pojawiły się informacje, że skały księżycowe datuje się na 5,3 miliarda lat. Czyniłoby to Księżyc starszym od Ziemi o prawie miliard lat. Pojawiły się też głosy, że jego skały różnią się składem od księżycowego pyłu, w którym je znaleziono, a pył oceniono na starszy o miliardy lat od skał.
Skąd wziął się Księżyc?
Nikt nie potrafi jednoznacznie stwierdzić, skąd się wziął i jak ukształtował się Księżyc. Jedna z teorii głosi, że został on pojmany przez pole magnetyczne Ziemi, ale nauka ma wątpliwości na ten temat. Kolejna hipoteza mówi, że ciało wielkości Marsa uderzyło w Ziemię, odrywając od niej wielki fragment, z którego powstał Księżyc. Znamy to jako teorię „Wielkiego Zderzenia”. Natomiast teoria "koformacji" zakładała, że Ziemia i Księżyc powstały równocześnie z tego samego dysku akrecyjnego. Według jej twórców, Księżyc uformował się z materiału otaczającego proto-Ziemię w taki sam sposób, jak planety z pierwotnego dysku wokółsłonecznego. Nie wyjaśnia ona jednak obecności na Księżycu żelaza w postaci metalicznej. Również żadna z tych hipotez nie wyjaśnia wysokiej wartości momentu pędu układu Ziemia-Księżyc.
Czy Księżyc jest pusty w środku?
Istnieją wskazówki na to, że Księżyc może być pusty, potwierdzono też, że jego jądro ma o wiele mniejszą gęstość niż warstwy zewnętrzne. Niektórzy naukowcy mówią, że być może wcale nie ma jądra. Księżyc ma jedynie 60% gęstości Ziemi, a jego masa stanowi 1/81 masy Ziemi - stosunek masy Księżyca do masy Ziemi jest największy ze stosunków mas satelitów do mas ich macierzystych planet w Układzie Słonecznym. Średnia gęstość materii, z której składa się Księżyc, wynosi zaledwie 3,34 g/cm3. Doprowadziło to niektórych naukowców do wniosku, że Księżyc nie ma żelaznego jądra i/lub jest częściowo pusty.
Misja Apollo z 12 listopada 1969 r. ustawiła tam sejsmometry, a następnie celowo rozbiła na powierzchni Moduł Księżycowy, powodując uderzenie równe jednej tonie TNT. Fala uderzeniowa narastała przez osiem minut, a naukowcy NASA powiedzieli, że Księżyc „dzwonił jak dzwon”. Współtwórca eksperymentu sejsmicznego, Maurice Ewing, powiedział na konferencji prasowej, że nie ma pojęcia, dlaczego tak się stało: „A jeśli chodzi o znaczenie tego, wolałbym na razie niczego nie interpretować, ale było to tak, jakby ktoś uderzył w dzwon kościelny jeden raz i odkrył, że jego drgania trwają przez 30 minut”.
Z czego składa się Księżyc?
Księżycowe morza zbudowane są wyłącznie z bazaltu, który ma dużą zawartość żelaza i tytanu. Pył księżycowy składa się głównie z dwutlenku krzemu (SiO2), najprawdopodobniej pochodzącego z meteorów uderzających w powierzchnię ziemskiego satelity.
Zewnętrzna powierzchnia Księżyca, oprócz grubej warstwy pyłu, jest ekstremalnie twarda i zawiera minerały takie jak tytan. W skałach księżycowych odkryto przetworzone metale, w tym mosiądz i mikę, oraz pierwiastki Uran 236 i Neptun 237, których nigdy nie znaleziono w naturze. Uran 236 jest długotrwałym radioaktywnym odpadem nuklearnym, można go znaleźć w zużytym paliwie nuklearnym i w przetworzonym uranie. Neptun 237 jest radioaktywnym metalicznym pierwiastkiem i produktem ubocznym reaktorów atomowych oraz produkcji plutonu.
Atmosfera Księżyca
Jest ona niezwykle cienka - jej całkowita masa wynosi zaledwie 104 kg. Jednym ze źródeł jej pochodzenia jest uwalnianie gazów takich jak radon, powstających podczas rozpadu pierwiastków promieniotwórczych zawartych w płaszczu oraz skorupie. Pierwiastki takie jak sód czy potas wykryto w atmosferze księżycowej metodami spektroskopii z Ziemi, natomiast spektroskop alfa Lunar Prospectora wykazał obecność radonu-222 oraz polonu-210. Argon-40, hel-4, tlen, metan, azot, tlenek węgla (II) oraz tlenek węgla (IV) zostały wykryte za pomocą detektorów ustawionych przez astronautów misji Apollo.
Kolor księżyca
Dzięki fotografiom wykonanym przez łazik Jade Rabit, nagle okazało się że powierzchnia Księżyca nie jest szaro-srebrna, jak dotąd twierdzili Amerykanie. Od 1976 roku nikt nie odwiedzał księżyca. Co prawda Chińczycy teraz wysłali tylko łazika, ale spowodował on znów zainteresowanie Srebrnym Globem.
Chińskie media ogłosiły sukces misji, przesłali wiele zdjęć na Ziemię. Natychmiast po opublikowaniu ich w Internecie wybuchła fala spekulacji i pomówień. Stwierdzono, że Amerykanie specjalnie wybarwili zdjęcia ponieważ tak łatwiej ukryć pewne "zbędne" elementy na powierzchni.
Tajemnicze struktury
Na oficjalnych fotografiach NASA znaleziono kolejne ślady anomalii, jak "Zamek" – 11 kilometrowe wzgórze. Powstały spekulacje, że to sztuczna struktura zbudowana z jakiegoś szklistego materiału, odbijającego światło. Co ciekawe amerykańskie plany kolonizacji Księżyca zakładały budowę kopuł ze szkła kwarcowego.
W 1967 roku kamery sondy Lunar Orbiter nagrały kilka kamiennych struktur, mocno przypominające piramidy z Egiptu. Te tajemnicze obiekty przestudiowało dziesiątki naukowców. Bez zdjęć wysokiej rozdzielczości lub misji w tym rejonie, struktury te nadal pozostają zagadką.
Co NASA ukrywa coś na zdjęciach?
Wśród udostępnionych zdjęć z Księżyca w wielu miejscach można zobaczyć obszary, które są zamazane lub poddane retuszowi, jak na poniższych zdjęciach. Oficjalnym wyjaśnieniem jest błąd matrycy aparatu. W Google Moon też występują takie obszary:
http://www.google.com/moon/#lat=-62.754725&lon=-172.617187&zoom=5&map=visible&apollo=
Istnieje wiele historii, które odzwierciedlają nasze zainteresowanie bladym dyskiem, który nocą rozświetla nasze niebo. Coraz lepsze teleskopy pozwalały przypatrzeć się jemu bliżej. Jedną z najbardziej intrygujących kwestii związanych z lotami na Księżyc jest to, że od czasu programu Apollo NASA nie wysłała tam żadnych astronautów. Ta sprawa skłania do ponownego zainteresowania się Księżycem. Wypada się zatem cieszyć, że ponownie, po wielu latach bezczynności coś się rusza w tym kierunku.
Źródła:
http://www.spidersweb.pl/2015/07/nasa-ludzie-na-ksiezycu.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%99%C5%BCyc
http://strefatajemnic.onet.pl/teorie-spiskowe/ksiezyc-jest-pusty-w-srodku/e4yy7
