Naukowcy z Hiszpanii, Norwegii i Wielkiej Brytanii przeanalizowali klimat epoki zwanej pliocenem. Doszło wtedy do bezprecedensowych zmian klimatu i na przemian  chłodzenia, ocieplania i osuszenia się całej planety.

Epoka zwana pliocenem rozpoczęła się 5,3 mln lat temu i zakończyła się 2,5 mln temu. Analiza cech klimatu z tego okresu, pomoże nam zrozumieć, czego należy się spodziewać w przyszłości w zakresie jego zmienności. Aby tego dokonać naukowcy zbadali dno oceanu, w okolicy wyspy Spitsbergen w Arktyce. Przeanalizowano glony i mikroorganizmy jakie tam występowały. Dzięki temu ekspertom udało się określić, jakie zmiany klimatyczne były charakterystyczne dla pliocenu.

Zdaniem uczonych, 4 miliony lat temu na biegunie północnym prawie nie było lodu i ta sytuacja może się powtórzyć. Obecna czapa lodowa w Arktyce uformowała się około 2,6 miliona lat temu. Było to wynikiem zmiany prądów oceanicznych i w rezultacie klimat stał się chłodniejszy i bardziej suchy.

Lód zaczął się tworzyć najpierw na Oceanie Arktycznym, a następnie objął kontynenty na półkuli północnej. Naprzemienne okresy lodowcowe z okresami ocieplenia pozwoliły odtworzyć bardziej szczegółowy model zmian klimatycznych, których powinniśmy oczekiwać w najbliższej przyszłości.

Amerykańscy naukowcy poinformowali niedawno, że w 2014 roku doszło do zmniejszenia obszaru arktycznego lodu morskiego do 5 020 000 kilometrów kwadratowych. Jakkolwiek nie jest to rekord, to jest to jeden z najniższych pomiarów w historii regionu.

Uczeni twierdzą, że co 10 lat Arktyka traci 13% lodu. Jeśli to tempo się utrzyma to w okresie letnim lód pod koniec wieku będzie znikał całkowicie. Będzie to implikowało określone skutki, ponieważ zmniejszenie powierzchni lodu można rozpatrywać w sensie zarówno pozytywnym jak i negatywnym cechy.

Pozytywne jest to, że otworzy się korzystna droga dla żeglugi, co może znacznie skrócić fracht ładunków z Azji. Poza tym rządy państw posiadających część terytorium Arktyki, zwłaszcza Rosja i Kanada, będą mogły rozpocząć eksploatację niedostępnych dotychczas złóż paliw kopalnych. Negatywne skutki to przede wszystkim ryzyko skażenia tego dziewiczego jeszcze obszaru naszej planety, a także prawdopodobne wyginięcie niektórych gatunków zwierząt.

Warto też zwrócić uwagę, że badania klimatu z pliocenu są też dowodem na nieprawdziwość teorii, że to działalność człowieka powoduje zmiany klimatu. Z pewnością ludzkość ma w tym jakiś udział, ale jak zatem wytłumaczyć to, że fluktuacje arktycznego lodu powodowane globalnym ociepleniem, były tak duże w okresie, gdy na Ziemi nie dymił żaden komin, poza wulkanicznymi?