Profesor Tomonori Totani z Uniwersytetu Tokijskiego proponuje zbieranie kosmicznego pyłu i poszukiwanie śladów życia przywiezionego z odległych światów. Naukowiec uważa, że ​​takie obce „ziarna życia” można zbierać zarówno na Ziemi, jak i w kosmosie, nawet przy obecnym poziomie techniki.

Panspermia, hipoteza, według której życie zostało sprowadzone na Ziemię z kosmosu, do niedawna wydawała się pseudonaukowa. Ale dzisiaj coraz więcej naukowców jest skłonnych wierzyć, że życie na naszej planecie powstało w ten sposób. Po zderzeniach ciał niebieskich, takich jak asteroidy, duża ilość materii jest wyrzucana w przestrzeń kosmiczną. Substancja ta może podróżować na duże odległości przez bardzo długi czas. Teoretycznie substancja ta może zawierać elementy życia ze świata gospodarza, takie jak skamieliny drobnoustrojów. Taki materiał może zostać odkryty również przez ludzi w niedalekiej przyszłości lub nawet teraz.

Profesor Tomonori Totani z Uniwersytetu Tokijskiego proponuje zbieranie kosmicznego pyłu i poszukiwanie śladów życia przywiezionego z odległych światów. 

„Proponuję zbadać dobrze zachowane ziarna zrzucone z innych światów w poszukiwaniu śladów życia” — mówi Totani. „Szukanie życia poza naszym Układem Słonecznym zwykle oznacza szukanie oznak komunikacji, które wskazują na inteligentne życie. Albo poszukiwanie biomarkerów w atmosferach egzoplanet. Ale jeśli w cząsteczkach kosmicznego pyłu są ślady życia, możemy być pewni, że życie poza Ziemią prawie istnieje.

Główną ideą Totaniego jest to, że zderzenia asteroid mogą wyrzucać duże ilości materii w kosmos. Istnieje prawdopodobieństwo, że w tym materiale mogą znajdować się martwe lub skamieniałe mikroorganizmy. Fragmenty pozostawione po zderzeniu będą znacznie różnić się rozmiarem i będą zachowywać się inaczej w przestrzeni. Niektóre duże kawałki mogą spaść z powrotem na planety lub wejść na stałe orbity wokół planet lub gwiazd. Ale ziarna tak małe jak 1 mikrometr (jedna tysięczna milimetra) mogą zawierać próbki organizmów jednokomórkowych i mogą opuścić ich układ gwiezdny. I w sprzyjających okolicznościach dostać się do naszego Układu Słonecznego lub nawet na Ziemię.

Według jego szacunków około 100 000 tych ziaren spada na Ziemię każdego roku. Oczywiście te szacunki są nadal niedokładne, ale mamy już metody, aby je poprawić. Być może takie ziarna istnieją już na Ziemi. Być może jest ich nawet wiele. I możemy je znaleźć na przykład w lodach Antarktydy.

Kosmiczny pył w tych miejscach można stosunkowo łatwo wydobyć. Ale odróżnienie materiału odległych układów gwiezdnych od materiału naszego Układu Słonecznego jest dość trudne. Ale poszukiwania można przeprowadzić bezpośrednio w kosmosie, a istnieją już misje, które zbierają pył w próżni przy użyciu ultralekkich materiałów zwanych aerożelami. W ten sposób misja Stardust zebrała pył komety.