Wielki Mur Chiński, monumentalna budowla rozciągająca się przez tysiące kilometrów, stanowi symboliczne świadectwo potęgi i ambitnych planów dynastii rządzących w starożytnych Chinach. To monumentalne arcydzieło architektury budzi podziw i fascynację zarówno lokalnej społeczności, jak i badaczy oraz turystów z całego świata. Jednakże, w ostatnim czasie, narodziła się debata wśród ekologów dotycząca roli mchów i porostów w ochronie tej historycznej konstrukcji.

Naukowcy z Chin, Stanów Zjednoczonych i Hiszpanii przeprowadzili badanie mające na celu zgłębienie tej kwestii. Skupili się na tajemniczych biokorupach, czyli organizmach takich jak porosty, bakterie, grzyby i mchy, które rosną na powierzchniach Wielkiego Muru narażonych na działanie warunków atmosferycznych. Te małe rośliny tworzą cienkie warstwy, mające kluczowe znaczenie dla zachowania struktury muru.

Ochronnicy przyrody podnoszą argument, że rozrost tych organizmów może stanowić zagrożenie dla integralności historycznych struktur, poddając je działaniu procesów fizycznych i chemicznych. Dlatego też, usuwanie biokorozji uważają za niezbędne dla zachowania Wielkiego Muru w nienaruszonym stanie. Z drugiej strony, inni ekolodzy wskazują na korzyści, jakie biokorupa może przynieść, chroniąc glebę przed erozją i działając jako naturalne zabezpieczenie dla konstrukcji.

Badanie przeprowadzone na obszarze około 600 kilometrów Wielkiego Muru, w regionach o suchym klimacie, ujawniło interesujące fakty. Odcinki murów zbudowane w starszych czasach wykorzystywały glinę ubitą pomiędzy drewnianymi ramami, tworząc solidne fundamenty. Na obszarach bardziej suchych, takich jak pustynia Gobi, warstwy piasku i kamyków zostały splecione między sobą, tworząc trwałą strukturę, jednak pod wpływem czasu wiele z tych segmentów uległo zniszczeniu.

Naukowcy z zainteresowaniem odkryli, że większość zachowanych fragmentów murów pokrytych była biokorpą złożoną z cyjanobakterii, mchów i porostów. Analizując próbki ze ścian z obecnością bioskali, stwierdzili, że struktury te wykazywały większą odporność na działanie czynników zewnętrznych w porównaniu do tych bez organizmów żywych. Nawet jeśli korzenie mchów i porostów mogą powodować pewne uszkodzenia, to ich zdolność do utwardzania ziemi przewyższa potencjalne ryzyko.

Badanie to dostarcza istotnych wniosków na temat wpływu biokorupy na zachowawcze praktyki konserwatorskie, szczególnie w kontekście obiektów historycznych, jak Wielki Mur Chiński. Uwzględnienie roli organizmów żywych przy podejmowaniu decyzji dotyczących konserwacji pozwoli zapewnić długotrwałą ochronę tych unikatowych zabytków oraz ułatwi badania nad nimi przyszłym pokoleniom. Poznanie oddziaływania biokorupy na starożytne konstrukcje pozwoli nam lepiej zrozumieć sposób, w jaki flora może wspierać zachowanie dziedzictwa kulturowego.