Grupa geologów i inżynierów z WŁoch i Wielkiej Brytanii, postanowiła ustalić, jak to możliwe, że krzywa wieża w Pizie była w stanie przetrwać bez większych problemów kilka dużych trzęsień ziemi w jej okolicy. Nie widać jednak ich wpływu na konstrukcję słynnej architektonicznej porażki. 

Eksperci z Uniwersytetu w Bristolu twierdzą, że zagadka nietypowego oporu wieży na tak niszczące przecież zjawiska, prowadzi do zrozumienia dynamicznej interakcji między sztywną konstrukcją wieży i miękkim podłożem na którym ją wzniesiono. 

Krzywa Wieża była budowana przez prawie dwa stulecia, od 1173 w 1360 roku. Już w trakcie jej budowy, z powodu błędów w projektowaniu i właśnie przez zbyt miękki grunt, który od początku powodował jej przechył. Jednak budowa została doprowadzona do końca, a wieża nadal przechylała się powoli.

Źródło: pixabay.com

Wiadomo o tym, że w Toskanii, gdzie znajduje się ta wieża, od 1280 roku, były co najmniej 4 duże trzęsienia ziemi, w tym wielkie trzęsienie ziemi z sierpnia 1846 roku. Jednak słynny i unikalny budynek, przetrwał to wszystko bez upadku i jakichkolwiek szkód.

Źródło: pixabay.com

Geolodzy i inżynierowie z Włoch i Wielkiej Brytanii zbadali właściwości konstrukcji wieży i gruntu na którym stoi i doszli do wniosku, że odporność wieży na trzęsienia ziemi jest związana z dynamiczną interakcję pomiędzy jej strukturą i glebą. Miękkie gleby, który początkowo spowodowały jej przechył, poprzez interakcję ze sztywną strukturą całej wieży, powodują, że amplituda i częstotliwość wibracji zmienia strukturę i nie wchodzi w rezonans z wibracjami naziemnymi.