Według Business Insider naukowcy rozpoczęli badania, które mają rozwiązać problem spontanicznej mumifikacji zmarłych w Portugalii.

Portugalia na początku lat 60. wprowadziła koncepcję tymczasowych grobów. Chodzi o to, aby rozłożone ciało zajmowało mniej miejsca, więc kości można spakować do mniejszej trumny i przenieść do mniej obszernego miejsca spoczynku, np. specjalnych skrzynek w ścianach cmentarzy. Zgodnie z prawem, ciało może być poruszane tylko wtedy, gdy jest to szkielet bez pozostałości tkanek miękkich, dlatego ciała są okresowo wykopywane w celu sprawdzenia stopnia rozkładu.

W Porto, drugim co do wielkości mieście Portugalii, w latach 2006-2015 od 55% do 64% ciał nie uległo rozkładowi po pierwszej ekshumacji. Naturalna mumifikacja zwykle ma miejsce, gdy ciało wysycha tak szybko, że rozkład po prostu ustaje. Zaobserwowano to w ekstremalnych środowiskach, takich jak pustynie lub lodowce, lub w warunkach ekstremalnego upału i zimna. Powód, dla którego zdarza się to tak często w portugalskich grobach, jest nadal niejasny.

Naukowiec Silva Bessa i jej koledzy postanowili zbadać czynniki, które mogą spowolnić rozkład ciał w Portugalii. Za zgodą rodzin zebrali próbki ciał i otaczającej ich ziemi na pięciu cmentarzach. Zespół odkrył, że w tej samej części cmentarza ludzie znajdują się na różnych etapach rozkładu: niektóre ciała są całkowicie szkieletowane, inne wciąż się rozkładają, a jeszcze inne są zmumifikowane od stóp do głów. Co więcej, to samo ciało może zostać zeszkieletowane, ale obszar miednicy nadal ulega rozkładowi, a ręce są mumifikowane.

Naukowcy ocenili osiem właściwości gleby, które mogą wpływać na rozkład, w tym temperaturę, kwasowość, wilgotność, gęstość, zanieczyszczenie metalami ciężkimi i materię organiczną. W przyszłości planują sprawdzić, czy substancje, które ludzie zażywali w życiu (np. nikotyna lub narkotyki) mogą wpływać na mumifikację. Naukowcy niezaangażowani w badanie sugerowali, że różnice mogą wynikać z różnic w beztłuszczowej i tłuszczowej masie ciała, a także ich ogólnej wielkości.

Teraz rodzina zmarłego, trzy lata po pogrzebie, może otrzymać list z ostrzeżeniem, że szczątki zostaną w najbliższym czasie ekshumowane. Jeśli ciało nie jest wystarczająco rozłożone, zostaje z powrotem zakopane, a proces powtarza się po dwóch latach. Ta procedura jest traumatyczna dla wielu rodzin, zwłaszcza jeśli jest powtarzana wielokrotnie.