Ogólna teoria względności Alberta Einsteina, mimo że ma już ponad sto lat, wciąż pozostaje fundamentalną teorią opisującą grawitację w kontekście zakrzywionej czasoprzestrzeni. Jednak, naukowcy, w tym Piotr Ogonowski z Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie, poszukują możliwości wyprostowania tego pojęcia, dążąc do połączenia ogólnej teorii względności z mechaniką kwantową, która zajmuje się najmniejszymi składnikami wszechświata, takimi jak atomy czy jony​​​​.

Kluczową rolę w tych badaniach odgrywa tensor Alena, który w zakrzywionej czasoprzestrzeni odtwarza równania pola Einsteina, a w płaskiej czasoprzestrzeni Minkowskiego opisuje układ fizyczny z polami, które mogą być szeroko konfigurowane. Tensor Alena, porównywany do suwaka, pozwala regulować zakrzywienie czasoprzestrzeni, co ma znaczenie dla zrozumienia oddziaływań grawitacyjnych i elektromagnetycznych, a także może znaleźć zastosowanie w odniesieniu do innych oddziaływań podstawowych​​.

Ogonowski wskazuje, że element równania, znany jako niezmiennik pola, może zachowywać się jak stała kosmologiczna w równaniach pola Einsteina. To odkrycie może być kluczowe dla zrozumienia ciemnej materii, która ujawnia swoje istnienie poprzez oddziaływania grawitacyjne z widzialną materią. Co więcej, może istnieć dodatkowa siła, która przyczyni się do wyjaśnienia natury ciemnej materii​​.

Jednakże, jak podkreśla Ogonowski, do unifikacji ogólnej teorii względności i mechaniki kwantowej jest jeszcze długa droga. Mimo że są większe szanse na osiągnięcie tego celu niż kiedykolwiek wcześniej, wymaga to dalszych badań. Jeśli się to potwierdzi, oznaczać to będzie, że wszystko, co nas otacza, jest nieustannie falującym polem, a czasoprzestrzeń jest jedynie sposobem postrzegania tego pola. Takie odkrycie mogłoby być osiągnięciem na miarę nagrody Nobla