16 lutego 2024 roku o 06:53 UTC, z regionu aktywnego 3576 (beta-gamma) na Słońcu, wybuchł impulsywny rozbłysk słoneczny klasy X2.5. Rozpoczął się on o 06:42 i zakończył o 06:58 UTC, stając się czwartym co do siły rozbłyskiem słonecznym obecnego cyklu słonecznego nr 25. Wydarzenie to nastąpiło po rozbłyskach X5.0 (31 grudnia 2023), X3.3 (9 lutego 2024) i X2.8 (14 grudnia 2023).

Wykryto również emisje radiowe typu II (szacowana prędkość 2674 km/s) i typu IV, co wskazuje na silną koronalną masę wyrzutu (CME) oraz burzę słoneczną związaną z tym zdarzeniem. Dodatkowo, zdarzeniu towarzyszył 10cm rozbłysk radiowy (tzw. Tenflare), trwający 5 minut z maksymalnym strumieniem 420 sfu, co może świadczyć o znaczącym zakłóceniu radiowym związanym z rozbłyskiem słonecznym.

Chociaż lokalizacja tego regionu (południowo-zachodnie ramię Słońca) nie sprzyja CME kierowanym w stronę Ziemi, oczekuje się, że burza słoneczna klasy S1 lub wyższa dotrze do naszej planety.

Te wydarzenia są znaczące, ponieważ rozbłyski słoneczne klasy X mogą wpływać na warunki w przestrzeni okołoziemskiej, zakłócając działanie satelitów, systemów GPS oraz komunikacji radiowej. Szczególnie rozbłyski słoneczne i związane z nimi CME mogą prowadzić do geomagnetycznych burz, które mają wpływ na sieci energetyczne i mogą prowadzić do pięknych zjawisk, jakimi są zorze polarne, ale także stanowić zagrożenie dla technologii i zdrowia astronautów w przestrzeni kosmicznej.

Obecne zdarzenia podkreślają znaczenie monitorowania aktywności słonecznej i związanych z nią zjawisk, co pozwala na lepsze przygotowanie i minimalizację potencjalnych zakłóceń. Naukowcy kontynuują obserwacje i badania nad zachowaniami Słońca, aby zrozumieć i przewidzieć jego wpływ na naszą planetę i technologię.

Obecnie skierowana w stronę naszej planety grupa plam słonecznych, której rozpiętość przekracza 15 szerokości Ziemi, wzbudza zainteresowanie naukowców i może stanowić zagrożenie dla satelitów oraz sieci energetycznych na Ziemi. Zjawisko to, zauważone dzięki obserwacjom NASA’s Solar Dynamics Observatory, składa się z ciemniejszych, chłodniejszych obszarów na powierzchni Słońca, które są znacznie chłodniejsze od otaczających je regionów, osiągając temperatury do 6,500°F.

Plamy słoneczne są bezpośrednio związane z rozbłyskami słonecznymi i koronalnymi wyrzutami masy, które mogą wywoływać potężne burze słoneczne, zakłócające działanie różnych technologii na Ziemi, w tym sieci energetycznych, komunikacji, nawigacji GPS oraz lotnictwa. Jednakże, są one również odpowiedzialne za tworzenie pięknych zórz polarnych.

Wyjątkowa wielkość tej gromady plam słonecznych wpływa na wibracje Słońca, co zostało wykryte przez heliosejsmologów jeszcze przed jej pełnym pojawieniem się. Potencjalne zagrożenie, jakie niesie ta aktywność, obejmuje możliwość wystąpienia rozbłysków słonecznych klasy M i X, które mogą prowadzić do zakłóceń w komunikacji radiowej oraz długotrwałych burz radiacyjnych.

Cykl słoneczny, trwający około 11 lat, odgrywa kluczową rolę w aktywności Słońca, w tym w pojawianiu się plam słonecznych. Obecny cykl, oznaczony numerem 25, rozpoczął się w 2019 roku i ma trwać do około 2030 roku. Mimo względnej ciszy minimalnej aktywności słonecznej, nawet ten okres może wywoływać burze słoneczne za sprawą rozbłysków, które zachodzą, gdy energia zgromadzona w 'skręconych' polach magnetycznych Słońca jest nagle uwalniana.

Plamy słoneczne są badane od wieków, jednak ich naukowe obserwacje rozpoczęły się od czasów Galileusza w XVII wieku. Dzięki nowoczesnym technikom obserwacyjnym nasza wiedza na temat tych fascynujących zjawisk słonecznych stale się poszerza, dostarczając nowych informacji o naszej najbliższej gwieździe i jej wpływie na Ziemię.