Obserwując uczestników dużego badania BEEHIVE, holenderscy wirusolodzy znaleźli grupę pacjentów zarażonych nietypowym wariantem wirusa HIV. We krwi było więcej cząsteczek wirusa, a liczba komórek T spadała szybciej niż u innych pacjentów. Na tej podstawie naukowcy doszli do wniosku, że mieli przed sobą bardziej zjadliwą odmianę wirusa HIV. Nie wiadomo, co stymulowało jego pojawienie się, ale sądząc po danych filogenetycznych, wariant ten pojawił się co najmniej 30 lat temu. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Science.

Wbrew powszechnemu przekonaniu patogeny nie zawsze stają się z czasem mniej „agresywne” w stosunku do gospodarza. W artykule „Początek pięknej przyjaźni?” Mówiono o tym, że są przykłady zmian w przeciwnym kierunku, ale najczęściej ta „agresywność” jest po prostu niemożliwa do dokładnego zmierzenia i prześledzenia. W przypadku HIV, mimo że epidemia pojawiła się całkiem niedawno, dosłownie na oczach wirusologów, wciąż spierają się oni również o kierunek, w jakim zmierza ewolucja wirusa.

Z jednej strony teoria kompromisu sugeruje, że nadmierna zjadliwość zapobiega rozprzestrzenianiu się wirusa, ponieważ gospodarze zaczynają umierać, zanim będą mogli dalej przenosić wirusa i dlatego grupa nosicieli nie powinna stale rosnąć. Z drugiej strony w krajach rozwiniętych na ewolucję HIV nakładane są dalsze ograniczenia. Wiele osób zakażonych przechodzi terapię antyretrowirusową, hamującą reprodukcję wirusa i powinno być dla nich korzystne szybkie zwiększenie stężenia, aby mieć czas przeskoczyć do następnego nosiciela, zanim narkotyki wejdą w grę.

Być może dlatego sprzeczne informacje pochodzą z różnych krajów świata. Na przykład istnieją dowody, że w Ugandzie bardziej zjadliwy (to znaczy powodujący więcej szkód dla ludzi) wariant D ustąpił miejsca mniej zjadliwemu wariantowi A. W przeciwieństwie do tego w USA uważa się, że zjadliwość HIV wzrasta.

Teraz Chris Wymant z Uniwersytetu Oksfordzkiego wraz z kolegami opublikowali dane na temat nowego wariantu wirusa.