Około 24 miliony lat temu przodkowie gigantycznych potworów morskich zwanych megalodonami potrzebowały przestrzeni, aby przybrać masę, zanim wyruszały do oceanu. Takim miejscem była linia brzegowa obfitująca w łatwą zdobycz na terytorium współczesnego stanu Karolina Południowa.

Do tej pory naukowcy znali tylko dwa prehistoryczne miejsca, które służyły jako wylęgarnie przodków rekinów. Jedno znajduje się w Panamie i ma 10 milionów lat, a drugie w Chile, gdzie 5 milionów lat temu dorastały wielkie białe rekiny, czyli rekiny jedzące ludzi. Nowe odkrycie stało się nie tylko trzecim prehistorycznym żłobkiem, ale także pierwszym żłobkiem dla gatunku Carcharocles angustidens, czyli rekina o niesamowicie dużych zębach, który żył w epoce oligocenu (od 34 do 23 milionów lat temu).

Kiedy Robert Bössenecker, badacz z Charleston College of Natural History, zbadał zęby rekina znalezione na miejscu starożytnego żłobka, zdał sobie sprawę, że należą one do największego znanego gatunku C. angustidens. Poprzedni rekord należał do rekina tego samego gatunku, którego zęby znaleziono w Nowej Zelandii. Długość  jego ciała sięgała 8,5 metra.

„Obliczyliśmy, że długość ciała rekina, którego zęby znaleziono w Karolinie Południowej, wynosi 8,85 metra! Nieco większy niż ten, który mieszkał w rejonie Nowej Zelandii ”- mówi Addison Miller, współautor badania.

Dla porównania, współczesne rekiny jedzące ludzi mogą osiągać 6 metrów długości, ale zwykle są jeszcze mniejsze.

W sumie w miejscu w pobliżu miasta Summerville znaleziono 87 zębów. 3 z nich należały do „niemowląt”, 77 do nastoletnich rekinów i 7 do dorosłych. Paleontolodzy uważają, że 24 miliony lat w tym miejscu znajdowała się płytka zatoka, która służyła jako doskonała szkółka dla dorastających rekinów.