Cukrzyca to jedna z najpowszechniejszych chorób przewlekłych na naszej planecie, charakteryzująca się podwyższonym poziomem cukru we krwi i mogąca prowadzić do wielu poważnych powikłań. Jej globalne rozprzestrzenianie się jest zjawiskiem alarmującym, a najnowsze badania sugerują, że liczba osób z cukrzycą wzrośnie w nadchodzących dziesięcioleciach w zastraszający sposób.

Opracowanie opublikowane w prestiżowym czasopiśmie The Lancet alarmuje, że do 2050 roku liczba osób żyjących z cukrzycą może wynieść aż 1,3 miliarda. Prognozy te opierają się na analizie danych dotyczących chorobowości, niepełnosprawności i śmiertelności związanej z cukrzycą, które obejmują lata 1990-2021 w 204 krajach.

Niezależnie od lokalizacji geograficznej, każdy kraj musi się liczyć ze znaczącym wzrostem liczby pacjentów z cukrzycą. Szczególnie wysoki odsetek osób z tą chorobą przewiduje się na Północy Afryki, Bliskim Wschodzie i wyspach Pacyfiku. Przy obecnych trendach nawet jedna na pięć osób może żyć z cukrzycą do 2050 roku, co jest szczególnie niepokojące dla osób starszych, u których ryzyko zachorowania jest jeszcze wyższe.

Z badania wynika, że dwoma głównymi czynnikami zwiększającymi ryzyko zachorowania na cukrzycę są starzenie się społeczeństwa i rosnąca otyłość. Ostatnia z nich stanowi najważniejszy czynnik ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2, przyczyniając się do ponad połowy przypadków niepełnosprawności i zgonów z tego powodu.

Choć sytuacja wydaje się niezwykle groźna, należy pamiętać, że w dużym stopniu możemy zapobiegać cukrzycy typu 2. Zdrowy styl życia, obejmujący odpowiednie odżywianie, aktywność fizyczną i rezygnację z nałogów, takich jak palenie tytoniu czy nadmierne spożycie alkoholu, znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania.

Niemniej jednak, mimo podjęcia wszelkich starań, dostęp do kompleksowej opieki nad cukrzycą jest wciąż ograniczony, szczególnie w krajach o niskim i średnim dochodzie. Stanowi to ogromne wyzwanie dla systemów opieki zdrowotnej na całym świecie i podkreśla potrzebę bardziej skomplikowanych badań przesiewowych i leczenia.

Przeciwdziałanie globalnej epidemii cukrzycy wymaga jednak zintegrowanych działań. Kampanie informacyjne na temat profilaktyki i kontroli cukrzycy, zapewnienie dostępu do opieki dla wszystkich potrzebujących, a także większa współpraca między rządem, organizacjami zdrowotnymi, instytucjami akademickimi i społeczeństwem mogą przynieść pożądane rezultaty. Pomimo wszystkich wyzwań, istnieje nadzieja, że możemy zmienić ten niepokojący trend.