Etiopska ziemia kryje w sobie fascynujące ślady naszej przeszłości. Na terenach dzisiejszej Etiopii, gdzie 74 tys. lat temu żyły starożytne ludy, archeolodzy odkryli miejsce, które mogło być obozowiskiem zamieszkiwanym przez kilka lat - zarówno przed, jak i po jednej z największych kataklizmów w dziejach Ziemi.

Około 75 tys. lat temu, w miejscu dzisiejszego jeziora Toba na indonezyjskiej Sumatrze, doszło do potężnej erupcji superwulkanu. Była to jedna z największych znanych erupcji na Ziemi w ciągu ostatnich 2 mln lat, która wywołała katastrofalną wulkaniczną zimę, odczuwalną nawet na odległych lądach. Choć erupcja miała miejsce w Indonezji, jej konsekwencje sięgnęły aż po Etiopię.

Odkryte w Etiopii kości sugerują, że starożytni mieszkańcy musieli dostosować swoją dietę, aby przetrwać w ekstremalnie suchym klimacie, który zapanował po erupcji Toba. Badacz John Kappelman z University of Texas zauważa jednak, że wpływ tego kataklizmu na funkcjonowanie starożytnych ludów nie był tak drastyczny, jak przypuszczano.

Odkryte miejsce różni się od większości innych starożytnych stanowisk ludzkich. Zazwyczaj były to jaskinie zamieszkiwane przez dziesiątki tysięcy lat. Tymczasem etiopskie obozowisko znajdowało się na otwartym terenie, w pobliżu rzeki Shinfa, dopływu Nilu Błękitnego.

Kappelman i jego zespół odkryli tam tysiące kamiennych wiórów, pozostałości po produkcji narzędzi, a także kilka kamiennych grotów, które mogą być jednymi z najstarszych grotów strzał, jakie kiedykolwiek znaleziono. Znaleziono również skorupy strusich jaj i kości wielu zwierząt, z których kilka nosiło ślady cięcia i ogrzewania. Sugeruje to, że ludzie przynosili zwierzęta na to miejsce, aby je zabić i ugotować.

Ponadto, w obozowisku odkryto popiół wulkaniczny w postaci drobnych kawałków szkła, znanych jako kryptotephra. Ich skład pasuje do wcześniej znalezionych śladów po supererupcji Toba, potwierdzając wpływ tego kataklizmu na ten region.

Analiza izotopowa skorup strusich jaj wskazuje, że po erupcji Toba klimat stał się bardziej suchy. Naukowcy sugerują, że starożytni mieszkańcy dostosowali swoją dietę, łowiąc ryby w kurczących się wodopojach rzeki Shinfa, które stały się łatwiejsze do złapania podczas dłuższej pory suchej.

Choć erupcja Toba miała katastrofalne skutki globalne, jej wpływ na funkcjonowanie starożytnych ludów w Etiopii nie okazał się tak destrukcyjny, jak wcześniej sądzono. Odkrycia w obozowisku nad rzeką Shinfa pokazują, że ludzie potrafili przystosować się do nowych, trudnych warunków środowiskowych i kontynuować swoje codzienne zajęcia, takie jak produkcja narzędzi i polowanie.

Te fascynujące ślady przeszłości, odkryte w etiopskiej ziemi, rzucają nowe światło na to, w jaki sposób starożytne społeczności radziły sobie z gwałtownymi zmianami klimatu i środowiska. Badania w tym regionie wciąż trwają i z pewnością przyniosą kolejne cenne odkrycia, poszerzające naszą wiedzę o życiu naszych przodków.