Aktywny region 3354 na Słońcu wyprodukował rozbłysk słoneczny klasy X1.0, osiągając szczyt o godzinie 23:14 UTC 2 lipca 2023 roku. Na razie nie jest jeszcze jasne, czy ten rozbłysk spowodował koronalny wyrzut masy (CME), co jest zjawiskiem często towarzyszącym rozbłyskom klasy X. W przypadku potwierdzenia wystąpienia CME, zostaną dostarczone dalsze aktualizacje.

Warto zauważyć, że ten aktywny region Słońca nadal przemieszcza się w kierunku północno-zachodniej krawędzi tarczy słonecznej. Oznacza to, że nie znajduje się już w idealnej pozycji do wywołania erupcji skierowanych na Ziemię. Mimo to, warto śledzić dalsze zmiany w tym regionie.

Pomimo intensywności rozbłysku, nie wydaje się, aby zdarzenie wygenerowało koronalny wyrzut masy (CME). Zanotowano jednak silny zanik sygnału radiowego (R3) podczas szczytu rozbłysku. Poza tym skutkiem, nie należy spodziewać się żadnych większych konsekwencji związanych z tym rozbłyskiem.

Poprzedni silny rozbłysk na Słońcu, który odnotowaliśmy, to zjawisko klasy X1.1, które miało miejsce 20 czerwca 2023 roku. Ten rozbłysk był ósmym zjawiskiem o najwyższej energii w 2023 roku, co w porównaniu do roku 2022, kiedy odnotowano tylko 7 takich rozbłysków, pokazuje znaczący wzrost aktywności słonecznej. Co więcej, ta liczba może być nawet większa, gdyby uwzględnić aktywność rozbłyskową, która jest monitorowana także po niewidocznej z Ziemi stronie Słońca​

Zwraca uwagę fakt, że pomiar rozbłysków może być nieco zaniżony, jeśli występują one tuż za krawędzią tarczy słonecznej. Tak było na przykład 16 maja, kiedy obszar 3310 wyemitował rozbłysk klasy M9.6, który prawdopodobnie byłby silniejszy, gdyby grupa plam znajdowała się w całości na dostrzegalnej z Ziemi półkuli słonecznej​.

W ciągu ostatnich 4 tygodni zaobserwowano, że aktywność słoneczna w 25. cyklu aktywności jest obiecująca. Możemy oczekiwać około dwa razy wyższej sumy zjawisk najbardziej energetycznych w 2023 roku w porównaniu do roku poprzedniego. Wzrost aktywności jest widoczny nie tylko w zwiększonej aktywności plamotwórczej, ale także w kontekście wzrostu aktywności rozbłyskowej i zjawisk towarzyszących rozbłyskom, takich jak wyrzuty koronalne czy burze radiacyjne i magnetyczne​.