Badanie meteorytu marsjańskiego zmusiło naukowców do ponownego rozważenia teorii powstawania planet. Artykuł na ten temat został opublikowany w czasopiśmie Science.

Zgodnie z głównymi teoriami naukowymi, planety pozyskują lotne pierwiastki, takie jak wodór, węgiel, tlen, azot i gazy szlachetne z mgławicy otaczającej młodą gwiazdę. Ponieważ planeta jest teraz kulą stopionej skały, pierwiastki te są najpierw rozpuszczane w oceanie magmy, a następnie emitowane z powrotem do atmosfery. 

Jakiś czas później meteoryty chondrytowe uderzające w młodą planetę dostarczają jeszcze więcej lotnych pierwiastków. W ten sposób powstała hipoteza, że ​​lotne elementy skorupy powinny pochodzić wyłącznie z mgławicy, a atmosfera z mgławicy i meteorytów.

Sandrine Peron z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis wraz ze współpracownikami badała meteoryt Chassigny, który spadł w północno-wschodniej Francji w 1815 roku. Pochodzi z Marsa i dlatego niesie informacje o jego składzie pierwiastkowym. Naukowcy obliczyli bilans izotopów kryptonu, analizując, z którego można dowiedzieć się, skąd pochodzi substancja. 

Ku zaskoczeniu naukowców izotopy kryptonu w meteorycie odpowiadają izotopom meteorytów chondrytowych, a nie mgławicom gwiazdowym. Oznacza to, że meteoryty zaczynają dostarczać materiał na planetę wcześniej niż sądzono. "Materiał wnętrza Marsa to prawie w całości chondryty, a gazy atmosferyczne pochodzą z mgławicy" - mówią naukowcy.

Wyniki pokazują, że atmosfera Marsa nie mogła powstać wyłącznie w wyniku uwolnienia gazu z płaszcza, ponieważ nadałoby mu to skład chondrytowy. Planeta musiała uzyskać atmosferę z mgławicy po ochłodzeniu oceanu magmy, aby zapobiec mieszaniu się wewnętrznych gazów chondrytowych z gazami atmosferycznymi z mgławicy.

Naukowcy doszli do wniosku, że wzrost Marsa zakończył się, zanim mgławica wokół Słońca rozproszyła się pod wpływem promieniowania słonecznego.