Psychologowie z Uniwersytetu Harvarda, Peter Angle i Ellen Langer, odkryli, że nie tylko rzeczywisty, ale także postrzegany czas ma znaczący wpływ na okres gojenia się ran.

Badanie „Uzdrawianie fizyczne jako funkcja postrzeganego czasu” opublikowane w czasopiśmie naukowym Scientific Reports poszerza wiedzę na temat wpływu psychologii na zdrowie fizyczne.

W imię nauki naukowcy ranili ludzi. Autorzy badania zastosowali standardową procedurę zadania ochotnikom niewielkich ran. W pracy naukowej nie podano szczegółów, ale łatwo sobie wyobrazić, że miały to być identyczne nacięcia lub nakłucia. Następnie badanymi poddano manipulacji psychologicznej, aby zniekształcić ich postrzeganie czasu. Jednocześnie uczestnicy badania znaleźli się niejako w trzech różnych inspirowanych nimi przepływach czasu: w połowie „wolniejszym” od rzeczywistego, w czasie zwyczajnym takim, jaki jest, oraz w czasie „przyspieszonym” o połowę w stosunku do rzeczywistego.

Naukowcy odkryli, że rany goiły się szybciej, jeśli badani wierzyli, że upłynęło więcej czasu, niż w rzeczywistości. I odwrotnie, rany goiły się wolniej, gdy ochotnicy wierzyli, że minęło mniej czasu.

Wyjaśnienie mechanizmów leżących u podstaw tego zjawiska pozostaje do odkrycia. Jednakże uzyskane już wyniki przemawiają za teorią „jedności umysłu i ciała”. Utwierdzają w przekonaniu o związku psychiki ze stanem fizycznym.

Wpływ psychologiczny na zdrowie fizyczne jest zwykle rozumiany jako emocje, ponieważ procesy zapalne i odporność mogą zależeć od stopnia stresu. Na zdrowie mogą wpływać także przekonania pacjentów, które są ważne dla ich dobrego samopoczucia. Opisane badanie dowodzi, że czysto abstrakcyjne wyobrażenia na temat pracy naszego organizmu niewątpliwie i bezpośrednio wpływają na zdrowie fizyczne.

Dodajmy więc, że lekarze bardziej wrażliwi i mądrzy, biorący pod uwagę stan psychiczny pacjentów, są faktycznie skuteczniejsi w pracy z pacjentami.