Naukowcy dokonali przełomowego odkrycia starożytnego systemu rzecznego ukrytego pod pokrywą lodową Antarktyki Wschodniej.

Wykorzystując dane radarowe i satelitarne penetrujące lód, badacze z Uniwersytetu w Durham sporządzili mapę cech topograficznych krajobrazu pod pokrywą lodową, aby uzyskać wgląd w jego historyczne wahania. Największa na Ziemi pokrywa lodowa Antarktyki Wschodniej (EAIS) nie jest tak stabilna, jak wcześniej sądzono, i może znacząco przyczynić się do przyszłego wzrostu poziomu morza. W warunkach globalnego ocieplenia EAIS mógłby do roku 2100 podnieść poziom mórz o prawie pół metra. Zrozumienie reakcji pokryw lodowych Antarktyki na globalne ocieplenie ma kluczowe znaczenie dla przewidywania przyszłego wzrostu poziomu morza.

UAIS pozostawał stosunkowo stabilny przez ostatnie 14 milionów lat, ale stopień cofania się lodu w ciepłych okresach pozostaje niejasny. Ta niepewność skłoniła naukowców do zbadania basenów Aurora i Schmidt, położonych głęboko w lodowcach Denman i Totten, w poszukiwaniu wskazówek na temat przeszłości pokrywy lodowej. Odkryli starożytny krajobraz sprzed zlodowacenia Antarktydy, składający się z trzech wyrzeźbionych w rzece „bloków” oddzielonych głębokimi zagłębieniami.

Odkrycie tego starożytnego systemu rzecznego dostarcza cennych informacji na temat historii geologicznej regionu i jego zmian w czasie. Naukowcy wyjaśniają, że wahania pokrywy lodowej pozostawiają ślad w krajobrazie, dlatego rzadko można znaleźć niezmienione krajobrazy, które odzwierciedlają dawne warunki lodowe. Odkrycie to rzuca światło na złożoną dynamikę pokrywy lodowej Antarktyki Wschodniej i jej potencjalny wkład w przyszły wzrost poziomu morza.

Według polarnika Matta Kinga z Uniwersytetu Tasmanii zrozumienie Antarktydy Wschodniej jest trudniejsze niż zrozumienie Księżyca. Podkreśla, że ​​wciąż jest wiele do nauczenia się na temat zagrożeń klimatycznych, które mogą pojawić się na tym obszarze. Mapowanie podstawowej powierzchni EAIS i modelowanie jej przyszłego zachowania to kluczowe kroki w dokładnym przewidywaniu przyszłego wzrostu poziomu morza.

Odkrycie to ma znaczące implikacje dla badań nad zmianami klimatycznymi i podkreśla pilną potrzebę zajęcia się niepewnością związaną z pokrywami lodowymi Antarktyki. Podkreśla znaczenie ciągłych badań naukowych i monitorowania tego regionu, aby lepiej zrozumieć jego potencjalny wpływ na światowy poziom mórz.