Naukowcy na całym świecie odetchnęli z ulgą, gdy Ziemia cudem uniknęła uderzenia niewiarygodnie potężnego wyrzutu masy koronalnej (CME), który wybuchł na Słońcu. Wstrząs miał prędkość przekraczającą 1500 km/s i miał potencjał wywołać potężną burzę geomagnetyczną. Tak silne wybuchy słoneczne mogą mieć katastrofalne skutki dla naszej technologicznej infrastruktury, w tym uszkodzić satelity, zakłócić systemy komunikacyjne i nawet zagrażać życiu astronautów w kosmosie.

Zamiast uderzyć w Ziemię, CME niespodziewanie zmienił kierunek i trafił w statek kosmiczny European Solar Orbiter (SolO), który monitoruje aktywność Słońca. CME dotarł do statku 26 lipca, zaledwie 32 godziny po opuszczeniu Słońca, co jest znacznie szybsze niż typowy czas tranzytu dla takich wydarzeń, które zwykle trwają od dwóch do trzech dni.

"Zdecydowanie to jest wielka sprawa," powiedział George Ho, jeden z głównych badaczy Energetic Particle Detector Complex na pokładzie Solar Orbiter. Ho zauważył, że po pierwszej eksplozji 24 lipca, liczba jonów 50 MeV docierających do statku kosmicznego wzrosła o niesamowite 10 000 razy, co jest jasnym sygnałem o nadchodzącym silnym uderzeniu międzyplanetarnym.

Dane zebrane przez Solar Orbiter podczas spotkania z CME są bezcenne dla naukowców. Badacze zaobserwowali dwie wyraźne fale energetycznych cząstek, które przelatywały obok statku kosmicznego. Pierwsza fala, przyspieszona przez eksplozję, która uruchomiła CME, dotarła do ​​statku kosmicznego wkrótce po początkowej eksplozji. Druga fala, która podróżowała z samym CME, dotarła do statku kosmicznego ponad 30 godzin później.

To wydarzenie przypomniało nam o potencjalnym wpływie takich wybuchów. Ho przypomniał o „zaciemnieniu” w Quebecu w 1989 roku, kiedy podobny wzrost cząstek uderzeniowych podczas przybycia CME doprowadził do zaniku zasilania, pokazując niszczycielski potencjał tych burz słonecznych.

Dokładne zrozumienie i przewidywanie takich burz jest niezbędne do ochrony naszej infrastruktury technologicznej i zapewnienia bezpieczeństwa lotów kosmicznych. "Burze słoneczne to klęska żywiołowa, na którą musimy być przygotowani. Tak jak przygotowujemy się na huragany lub trzęsienia ziemi, musimy mieć narzędzia i wiedzę, aby przewidywać i łagodzić skutki tych burz", powiedziała dr Sarah Gibson, fizyk słoneczny z National Center for Atmospheric Research.

Dane zebrane przez Solar Orbiter pomogą naukowcom zrozumieć, co sprawia, że ​​te burze są tak potężne i jak możemy lepiej przewidywać ich zachowanie w przyszłości. Ta misja dowodzi, że nauka i technologia są naszymi najlepszymi narzędziami do zrozumienia i ochrony naszej planety przed tymi potężnymi siłami natury.

Badania naukowe prowadzone na Uniwersytecie w Kopenhadze sugerują, że globalne ochłodzenie może stać się rzeczywistością. Wyniki badań pokazują, że jeżeli emisje gazów cieplarnianych nie zostaną znacznie zredukowane, prądy oceaniczne, które dostarczają ciepło do Europy, mogą się zatrzymać do 2060 roku. To stawia Europę wobec realnego zagrożenia nawet zlodowaceniem.

Prądy oceaniczne, zwane Atlantycką Południkową Cyrkulacją Przelewową (AMOC), regulują dystrybucję ciepła między tropikami a północnym Atlantykiem. Są kluczowe dla utrzymania stabilnego klimatu w regionie europejskim. Z badań wynika, że AMOC może przestać działać całkowicie, jeśli poziom emisji gazów cieplarnianych pozostanie bez zmian.

Wykorzystując najnowsze narzędzia statystyczne i analizując dane dotyczące temperatur oceanów na przestrzeni ostatnich 150 lat, naukowcy ustalili, że istnieje 95% prawdopodobieństwo, że AMOC zakończy działanie między 2025 a 2095 rokiem. Najbardziej prawdopodobna data tego potencjalnie katastrofalnego zdarzenia to rok 2060.

Konsekwencje załamania AMOC są trudne do przewidzenia, ale na pewno będą miały ogromny wpływ na klimat na całym świecie. Na przykład, w tropikach można spodziewać się jeszcze większego ocieplenia, a na północnym Atlantyku - zwiększenia aktywności burzowej.

"Zatrzymanie AMOC może mieć bardzo poważne konsekwencje dla klimatu na Ziemi" - mówi profesor Peter Ditlevsen z Instytutu Nielsa Bohra. "Ponieważ fale upałów występują coraz częściej, takie wyłączenie prądów oceanicznych przyczyni się do dalszego ocieplenia tropików, gdzie rosnące temperatury już teraz powodują trudne warunki życia".

Badanie z Kopenhagi wzbudza poważne wątpliwości co do wcześniejszych raportów Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC), które przewidywały małą szansę na dramatyczne zmiany w AMOC w bieżącym stuleciu. Jednakże nowe badanie, skupiające się na wczesnych sygnałach ostrzegawczych wysyłanych przez prądy oceaniczne, pozwala naukowcom przewidzieć dokładny czas potencjalnego załamania.

Świadczy to o tym, że cała ideologia klimatyczna oparta jest na wątłych przesłankach, a jak wiadomo, od zawsze przed glacjałem na Ziemi mamy do czynienia z okresem ocieplenia, co powoduje rozmarzanie lodowców - na przykład Grenlandii - i dopływ do oceanu słodkiej wody o innej gęstości co nieuchronnie prowadzi do załamania obecnych prądów oceanicznych, w tym Golfsztromu, który odpowiada za ciepłe zimy w zachodniej Europie.

Jeśli ideolodzy klimatyzmu z Unii Europejskiej nie zostaną usunięci, czeka nas prawdopodobnie wielkie nieszczęście spowodowane niebezpieczną korealcją między szalonymi planami w stylu Fit For 55 , a realnym ochłodzeniem, którego miało nie być, a którego nadejście doprowadzi do tego, że ludzie w Europie pozbawieni normalnych źródeł ciepła zwalczanych obecnie przez klimatycznych maniaków, będą po prostu zamarzać w domach gdy tylko dojdzie do jakieś przerwy w dostępie do elektryczności. Jest jeszcze szans aby zatrzymać to wariactwo i trzeba to zrobić zanim będzie za późno.

UNESCO, agencja ONZ nadzorująca edukację, naukę i kulturę, opublikowała raport wzywający do wprowadzenia zakazu używania smartfonów w szkołach na całym świecie. Ten środek poprawi jakość edukacji i ochroni dzieci przed zastraszaniem i nękaniem w cyberprzestrzeni.

Istnieją dowody na to, że nadmierne korzystanie z telefonów komórkowych jest bezpośrednio związane z niższymi wynikami w nauce, a duża ilość czasu spędzanego przed ekranem negatywnie wpływa na stabilność emocjonalną dzieci, czytamy w artykule. Wezwanie do zakazu smartfonów wskazuje, że technologie cyfrowe w ogóle, w tym sztuczna inteligencja, muszą być podporządkowane „wizji skoncentrowanej na człowieku” edukacji — nie mogą zastępować bezpośredniej interakcji z nauczycielem.

UNESCO ostrzega decydentów przed lekkomyślnym przyjmowaniem technologii cyfrowych, których pozytywny wpływ na efekty uczenia się i efektywność kosztową łatwo przecenić, a nowe nie zawsze jest najlepsze. Coraz szersze segmenty nauki przenoszą się do sieci, zwłaszcza na uniwersytetach, i niedopuszczalne jest zaniedbywanie „społecznego aspektu” edukacji, w którym uczniowie uczą się twarzą w twarz. „Ci, którzy nawołują do większej indywidualizacji, mogą nie dostrzegać istoty edukacji” – przekonują autorzy raportu.

Rządy krajowe powinny zapewnić jasne cele i zasady, zgodnie z którymi technologie cyfrowe w edukacji przynoszą korzyści i zapobiegają szkodom zarówno dla zdrowia uczniów, jak i szerszych aspektów demokracji i praw człowieka, na przykład poprzez naruszanie prywatności lub mowę nienawiści w Internecie. Nadmierne lub niewłaściwe korzystanie przez uczniów z rozwiązań technologicznych — smartfonów, tabletów lub laptopów — może rozpraszać, przeszkadzać lub szkodzić nauce. Cytowane są materiały z międzynarodowych projektów badawczych na dużą skalę, wskazujące na „negatywny związek” między nadmiernym wykorzystaniem technologii cyfrowych a wynikami w nauce.

Technologia ma potencjał, by otworzyć nowe możliwości uczenia się milionom ludzi, ale korzyści, jakie zapewnia, rozkładają się nierównomiernie — osoby o niskich dochodach są wykluczone z tego procesu, a cyfrowa infrastruktura edukacyjna jest droga. Ponadto istnieje zbyt mało wiarygodnych badań potwierdzających korzyści płynące z technologii cyfrowych w edukacji. Znaczna ich część jest finansowana przez prywatne firmy edukacyjne w celu sprzedaży cyfrowych produktów edukacyjnych. Ich wpływ na otoczenie polityczne na całym świecie rośnie i jest to powód do niepokoju.

Według UNESCO, rządy w krajach już zaczynają stawiać na pierwszym miejscu potrzeby uczniów. Jako przykład podaje się Chiny, gdzie wykorzystanie urządzeń cyfrowych jako narzędzi do nauki jest ograniczone do 30% czasu zajęć. Jednocześnie między takimi blokami zapewnione są regularne przerwy. W dobie kwarantanny nauka online była w stanie zatrzymać upadek edukacji – miliardy uczniów przestawiły się na ten format, ale miliony bez dostępu do internetu pozostały w tyle.

UNESCO przeanalizowało dwieście systemów edukacji na całym świecie i stwierdziło, że co szósty kraj zakazał używania smartfonów w szkole. We Francji odpowiednia norma obowiązuje od 2018 r., a w Holandii wejdzie w życie w 2024 r. Były minister edukacji Wielkiej Brytanii próbował wprowadzić tę zasadę w 2021 roku w całym kraju, ale spotkał się ze sprzeciwem związków zawodowych, które zwróciły uwagę, że takie zakazy mogą wprowadzić tylko kierownictwo placówek oświatowych.

Kiedy statek kosmiczny zderza się z asteroidą, tworzy to ogromną ilość szczątków - to jeden z głównych wniosków płynących z przełomowej obserwacji sondy NASA DART (Double Asteroid Redirection Test). Ta unikalna misja miała miejsce we wrześniu 2022 roku, kiedy sonda zderzyła się z asteroidą Dimorphos, powodując znaczne zniszczenia. Obrazy uzyskane niedawno z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a ukazują rozległe pole głazów, które wyglądają niczym gwiazdy rozsiane na niebie.

Wielu naukowców było zdumionych skalą zniszczeń. David Jewitt, planetolog z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles, mówi: "To imponująca obserwacja - znacznie lepsza, niż się spodziewałem". Wszystko to pokazuje, jak silny wpływ może mieć zderzenie na strukturę asteroidy i jak istotne jest badanie tych procesów.

Misja DART miała za zadanie sprawdzić, czy jesteśmy w stanie odwrócić kierunek lotu niebezpiecznej asteroidy. Plan naukowców zakładał zmianę orbity Dimorphos wokół swojego większego "brata", Didymosa, co miało symulować proces odsuwania niebezpiecznego obiektu od Ziemi. Misja zakończyła się sukcesem: orbita Dimorphos skróciła się o 33 minuty - o wiele więcej, niż przewidywano.

19 grudnia 2022 roku Hubble wykonał nowe obserwacje Dimorphos i Didymos, ujawniając spektakularny widok. Na zdjęciach widać chmurę głazów rozrzuconych w przestrzeni kosmicznej. Naukowcy zidentyfikowali 37 skał o rozmiarach od 1 do 6,7 metra, które z prędkością około 1 kilometra na godzinę oddalają się od miejsca zderzenia. To nieocenione informacje na temat konsekwencji zderzeń z asteroidami.

Chociaż sonda DART zderzyła się z Dimorphos z prędkością około 22 500 kilometrów na godzinę, to mało prawdopodobne, aby odłamki były fragmentami samej asteroidy. Wskazuje na to fakt, że zdjęcia wykonane przez DART przed zderzeniem pokazywały luźne głazy na powierzchni Dimorphos. To sugeruje, że mogły one zostać wyrzucone w trakcie uderzenia. Niemniej jednak, dokładny mechanizm tego procesu pozostaje nieznany i będzie wymagał dalszych badań.

W 2024 roku statek kosmiczny Hera zostanie wysłany, aby zbadać wyniki zderzenia. Przed jego dotarciem, chmura głazów nadal będzie się rozpraszać, przypominając rój pszczół. Misja ta zapewni szereg nowych możliwości badania skutków zderzeń i pogłębienia naszej wiedzy na temat zachowania asteroid.

Niedawne obserwacje Dimorphos i Didymos przez misję DART i teleskop Hubble'a dostarczyły fascynujących wniosków na temat wpływu zderzeń na asteroidy. W przyszłości te informacje mogą okazać się nieocenione dla planowania strategii ochrony naszej planety przed potencjalnymi zagrożeniami ze strony asteroid. Jak widać, choć misja DART już się zakończyła, jej naukowe skutki nadal są odkrywane.

Jeszcze kilka lat temu, idea chipu komputerowego z wbudowaną ludzką tkanką mózgową wydawałaby się nam pomysłem z gatunku science fiction. Dziś, to staje się rzeczywistością. Grupa naukowców z australijskiego Monash University, pod kierownictwem profesora Adila Razi, w zeszłym roku zaprezentowała unikalne osiągnięcie w dziedzinie sztucznej inteligencji: chip komputerowy o nazwie DishBrain.

DishBrain to półbiologiczny chip, zawierający około 800 000 wyhodowanych w laboratorium ludzkich i mysich komórek mózgowych. Chip ma zdolność nie tylko do odczuwania świata, ale również wpływania na niego, a także uczenia się nowych umiejętności. Jedną z demonstracji jego umiejętności było nauczenie się gry w Ponga w zaledwie pięć minut.

Serce DishBrain stanowią mikroelektrody zdolne do odczytywania aktywności komórek mózgowych oraz stymulowania ich sygnałami elektrycznymi. Naukowcy stworzyli specjalną wersję Ponga, w której komórki mózgowe otrzymywały ruchomy bodziec elektryczny, który służył do określenia pozycji piłki i jej odległości od rakiety. Komórki mózgowe, na podstawie tych informacji, sterowały rakieta, poruszając nią w lewo i prawo.

W procesie uczenia DishBrain, naukowcy wykorzystali zasadę nagrody i kary. Komórki mózgowe otrzymywały przewidywalny bodziec, gdy rakieta trafiała piłkę, a w przypadku pomyłki otrzymywały nieprzewidywalny bodziec przez cztery sekundy. W ten sposób, DishBrain dążył do minimalizacji nieprzewidywalności w swoim środowisku.

Tego typu innowacje są na tyle imponujące, że przyciągają uwagę specjalistów z wielu dziedzin. Prace nad DishBrain były wspierane przez start-up Cortical Labs z siedzibą w Melbourne i otrzymały grant w wysokości 407 000 USD z australijskiego programu National Intelligence and Security Research Grants Programme. Fundusze te pozwolą na dalszy rozwój DishBrain oraz poszerzanie jego możliwości.

Profesor Adil Razi jest przekonany, że programowalne układy scalone łączące obliczenia biologiczne ze sztuczną inteligencją, takie jak DishBrain, mogą w przyszłości przewyższyć istniejące komputery oparte na krzemie. Wizja ta otwiera ekscytujące perspektywy, jak zastosowanie takiej technologii w autonomicznych pojazdach, dronach, robotach, ale także w medycynie, do odkrywania nowych leków.

Zdaniem Razi, maszyny wyposażone w DishBrain będą miały unikalne możliwości. Będą w stanie ciągłe uczenie się nowych umiejętności, nie zapominając o starych, łatwe dostosowanie się do zmian, i zastosowanie zdobytej wiedzy w nowych sytuacjach. To oznacza optymalne wykorzystanie mocy obliczeniowej, pamięci i energii.

Przełomowy DishBrain to jedno z najważniejszych osiągnięć ostatnich lat w dziedzinie sztucznej inteligencji. To potężny krok naprzód, który otwiera drzwi do nowych horyzontów, zmieniając nasze postrzeganie tego, co komputer może zrobić i jak może się uczyć. Żyjemy w niesamowitych czasach, kiedy nauka i technologia są w stanie stworzyć coś, co jeszcze kilka lat temu wydawało się niemożliwe.

Sieć satelitów Starlink Elona Muska znana jest z ambicji pokrycia całego globu dostępem do internetu. Najnowsze badanie sugeruje jednak, że te satelity mogą emitować promieniowanie, które jest szkodliwe dla astronomii głębokiego kosmosu.

Sieć Starlink składa się obecnie z ponad 4000 satelitów na niskiej orbicie ziemskiej. Musk, znany przedsiębiorca amerykański i szef SpaceX, planuje zwiększyć ich liczbę do blisko 12 000 w najbliższych latach. Takie zagęszczenie satelitów może jednak stanowić problem dla astronomów.

Wcześniej skargi na zanieczyszczenie światłem pochodzącym od satelitów Starlink zgłaszali naukowcy zajmujący się obserwacjami optycznymi. Teraz, zgodnie z najnowszym badaniem, odkryto, że satelity te są również źródłem zakłóceń dla astronomii radiowej.

Naukowcy, wykorzystując teleskop Low Frequency Array (LOFAR), zmierzyli niskoczęstotliwościowy szum radiowy pochodzący z 47 obserwowanych satelitów Starlink. Jak powiedział Cees Bassa, astronom z Niderlandzkiego Instytutu Astronomii Radiowej i współautor badania, zakres tej częstotliwości obejmuje pasmo chronione od 150,05 do 153 MHz, specjalnie przydzielone do astronomii radiowej przez Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny.

Na całym świecie jest obecnie ponad 1,5 miliona abonentów Starlink, a liczba satelitów w użyciu przewyższa liczbę satelitów jakiegokolwiek z konkurencyjnych projektów. Niemniej jednak, Benjamin Winkel, badacz z Niemieckiego Instytutu Maxa Plancka do Astronomii Radiowej, podkreślił, że im większa jest konstelacja, tym ważniejszy staje się efekt zakłóceń, ponieważ promieniowanie ze wszystkich satelitów sumuje się.

Wydaje się, że SpaceX jest świadome problemu i nawiązało kontakt z autorami badania. Według astronomów, firma wprowadziła już zmiany w projektach, które mogą zapobiec niezamierzonej emisji z następnej generacji satelitów Starlink.

"Wierzymy, że wczesne rozpoznanie tej sytuacji daje astronomii i operatorom dużych konstelacji szansę na proaktywną współpracę nad technicznymi środkami zaradczymi, równolegle z niezbędnymi dyskusjami na temat opracowania odpowiednich regulacji" - powiedział Gyula Jozsa, współautor badania.

W przypadku braku skutecznej reakcji, problem z promieniowaniem może zaszkodzić nie tylko obecnym konstelacjom satelitarnym, ale także planowanym projektom. A wszystko to w momencie, kiedy zasady chroniące pasma astronomii radiowej przed niezamierzonym promieniowaniem wydają się być niewystarczające. Wielu czeka teraz na odpowiedź ze strony SpaceX.