Populacja królików w Australii najprawdopodobniej pochodziła od kilku zaledwie osobników. Artykuł na ten temat został opublikowany w czasopiśmie Nature.

Australia od ponad stu lat cierpi z powodu inwazji ogromnej masy królików. Dla Australii jest to gatunek inwazyjny, który zagraża setkom roślin i całemu ekosystemowi, ponieważ na tym kontynencie nie ma wystarczająco skutecznych drapieżników. W różnych momentach rząd próbował nawet zwrócić się do wojska o walkę z tymi zwierzętami. 

Według zapisów historycznych ekspansja królików rozpoczęła się od transportu zwierząt, które przybyły do ​​niejakiego Thomasa Austina w Barwon Park, na południowy zachód od dzisiejszego Melbourne, w 1859 roku. Jego brat złapał ich w pobliżu Baltonsborough w południowo-zachodniej Anglii.

Joel Alves, genetyk ewolucyjny z Uniwersytetu Oksfordzkiego, i jego koledzy chcieli poznać dokładne pochodzenie tych królików. Przeanalizowali dane genetyczne 179 dzikich królików złowionych w Australii i Nowej Zelandii, Francji i Wielkiej Brytanii, a także 8 królików domowych różnych ras. Odkryli, że większość królików na kontynencie australijskim była genetycznie podobna, o mieszanym pochodzeniu dzikim i domowym.

Króliki australijskie dzieliły również częściej geny z królikami z południowo-zachodniej Anglii niż z królikami z innych części Wielkiej Brytanii, co sugeruje, że pochodzą z Baltonsborough. Przyglądając się mitochondrialnemu DNA odziedziczonemu po matce, naukowcy doszli do wniosku, że większość królików australijskich pochodzi od około pięciu samic importowanych z Europy.

Naukowcy zauważają, że obecność dzikich królików wśród założycieli populacji była szczególnie ważna dla udanej inwazji na kontynent, ponieważ częściej uciekają przed niebezpieczeństwem i kopią doły.