W badaniu przeprowadzonym przez hiszpańskich naukowców z Uniwersytetu Autonomicznego w Barcelonie (UAB) prześledzono niezwykle długą wędrówkę wilka szarego o imieniu GW1909m, która okazała się najdłuższym szlakiem wędrówki wilka w Europie.

Analizując odchody zwierzęcia, naukowcy ustalili, że samiec wilka pokonał co najmniej 1240 kilometrów, zaczynając swoją podróż w Niemczech, w okolicach miasta Nordhorn, a kończąc w katalońskich Pirenejach w Hiszpanii, gdzie osiadł w pobliżu jednej z wiosek. Ostatnie zarejestrowane spotkania z tym drapieżnikiem miały miejsce około roku przed opublikowaniem wyników badania.

Zdaniem specjalistów podróż GW1909m przewyższyła rekord innego wilka, który przeleciał dystans 1092 km między Norwegią a Finlandią. Naukowcy zwracają uwagę na to, że tak długie wędrówki wilków są doskonałym przykładem plastyczności behawioralnej oraz zdolności fizycznych tych zwierząt. Przemierzając różnorodne krajobrazy, w tym obszary z dużymi miastami, wilk musiał wykazać się sprytem i elastycznością, aby z powodzeniem dotrzeć do celu.

Ekspertów zaskoczyła również obserwacja, że długie podróże wilków pomagają im w odnajdywaniu odległych populacji krewnych, co zapobiega izolacji genetycznej i zwiększa różnorodność genetyczną w populacji. Dzięki tym dalekim podróżom wilki mogą unikać chowu wsobnego i utrzymywać zdrowe relacje genetyczne między sobą.

Rezultaty tych badań pozwalają lepiej zrozumieć zachowania migracyjne wilków i ich zdolność do przemieszczania się na ogromne odległości, co ma istotne znaczenie dla ochrony tych drapieżników w Europie. Odkrycia hiszpańskich naukowców stanowią istotny wkład w rozwój wiedzy o wilkach szarych oraz w strategie ochrony i zarządzania populacjami tych zwierząt.