Po długim okresie nagromadzenia magmy, nowa erupcja rozpoczęła się na Półwyspie Reykjanes, pomiędzy Hagafell a Stóra-Skógfell, o godzinie 20:23 UTC 16 marca 2024 roku. Źródło erupcji znajduje się bliżej Stóra-Scógfell, w podobnym miejscu do ostatniej erupcji, która miała miejsce 8 lutego.

Przygotowania do erupcji trwały krótko, ale Islandzki Urząd Meteorologiczny (IMO) dostarczył wielu aktualizacji w ciągu ostatnich dwóch tygodni, wskazujących na nieuchronność nowej erupcji. Jak podano o godzinie 20:50 UTC, pióropusz pyłu wulkanicznego przemieszcza się w kierunku północno-zachodnim. Pierwsze położenie erupcji zostało ustalone na podstawie danych radarowych.

Według wstępnych ocen, ilość wydobywającej się magmy wydaje się być podobna do tej, która została zmierzona podczas erupcji 8 lutego. Zdjęcie wykonane z patrolu Straży Przybrzeżnej pokazuje, że główny strumień lawy płynie w kierunku południowym i wschodnim.

W aktualizacji opublikowanej o godzinie 00:50 UTC 17 marca, IMO poinformował, że moc erupcji nie zmniejszyła się znacząco. "Południowa i najbardziej północna część szczeliny wydają się nieco wygasać. W pozostałej części szczelina erupcyjna wciąż jest dość ciągła. Łoże lawy, które teraz płynie przez Grindavíkurveg, jest znacznie szersze niż w lutym".

Informacje z lotu obserwacyjnego pokazują, że tempo postępu języka lawy płynącego na południe uległo spowolnieniu. Prędkość szacuje się obecnie na około 300 m (980 stóp) na godzinę.

Erupcja wulkaniczna na Półwyspie Reykjanes to kolejny etap wzmożonej aktywności sejsmicznej, która trwa w tym regionie od 2020 roku. Poprzednie erupcje, które miały miejsce w lutym i marcu 2021 roku, a następnie w lutym 2024 roku, spowodowały znaczne zmiany w krajobrazie Półwyspu Reykjanes. Nowa erupcja jest prawdopodobnie kontynuacją tego ciągu wydarzeń.

Islandzkie władze monitorują sytuację i informują o rozwoju wydarzeń. Mieszkańcy okolicznych miejscowości zostali poinformowani o zagrożeniach i konieczności zachowania ostrożności. Nie ma na razie doniesień o ewakuacji ludności, ale sytuacja jest na bieżąco oceniana. Specjaliści z IMO analizują dane i prognozują dalszy przebieg erupcji.

Półwysep Reykjanes to region o bogatej historii wulkanicznej. Erupcje w tym rejonie są częste, choć nie zawsze tak intensywne jak obecna. Obszar ten leży na granicy płyt tektonicznych, co sprzyja wzmożonej aktywności sejsmicznej i wulkanicznej. Naukowcy śledzą zmiany zachodzące w tym regionie, aby lepiej zrozumieć procesy geologiczne zachodzące pod powierzchnią Ziemi.