Z biegiem czasu, imponujące lodowce Himalajów mogą ulec dezintegracji w zatrważającej skali. Według raportu Międzynarodowego Centrum Zintegrowanego Rozwoju Gór, w ciągu bieżącego stulecia mogą one stracić nawet 80% swojej objętości. Wpływ takiej katastrofy ekologicznej nie ograniczyłby się jedynie do zmian krajobrazu. Grozi nam bowiem seria gwałtownych powodzi i lawin, a dostęp do wody pitnej mógłby być ograniczony dla prawie 2 miliardów ludzi. Ci ludzie zamieszkują tereny wzdłuż 12 rzek, które mają swoje źródła w Himalajach i Tybecie.

Tempo, w jakim znikają himalajskie lodowce, przeraża. Od 2010 roku proces ten przyspieszył o 65% w porównaniu z poprzednią dekadą. 200 jezior polodowcowych w Himalajach jest zagrożonych wyginięciem, co dodatkowo rodzi obawy o powodzie wynikające z wybuchów tych jezior.

Skutki zmian klimatycznych są już dzisiaj zauważalne dla społeczeństw himalajskich. W tym roku indyjskie górskie miasto Joshimath zaczęło tonąć, a jego mieszkańcy musieli zostać przesiedleni w ciągu zaledwie kilku dni.

Amina Makharjan, specjalistka ds. migracji i jedna z autorek raportu, podkreśla: "Ludzie żyjący w górach w żaden sposób nie przyczynili się do globalnego ocieplenia. Ale są one bardzo zagrożone ze względu na zmiany klimatyczne”. Wyraża również zaniepokojenie, mówiąc, że "obecne wysiłki są całkowicie niewystarczające i jesteśmy bardzo zaniepokojeni, że bez większego wsparcia te społeczności nie będą w stanie poradzić sobie z sytuacją".

Według raportu, zmiany w lodowcach, pokrywie śnieżnej i wiecznej zmarzlinie w regionie Himalajów Hindukuszu są "w dużej mierze nieodwracalne". Konsekwencje globalnego ocieplenia stają się coraz bardziej odczuwalne i drastyczne. Naukowcy są jednomyślni: aby zapobiec katastrofie ekologicznej, musimy zatrzymać ocieplenie śniegu, wiecznej zmarzliny i lodu na Ziemi do 1,5 stopnia Celsjusza - wartości uzgodnionej na konferencji klimatycznej w Paryżu w 2015 roku.