Kometa o nazwie 12P/Pons-Brooks, która jest przykładem komet kriowulkanicznych, przyciąga uwagę astronomów z całego świata. Jej niezwykła trajektoria, prowadząca ją w kierunku Ziemi z imponującą prędkością, sprawia, że wiele osób z niecierpliwością oczekuje na możliwość obserwacji tego niezwykłego ciała niebieskiego. Przewiduje się, że 21 kwietnia 2024 roku kometa ta, której rozmiary przewyższają trzykrotnie wysokość Mount Everest, będzie widoczna gołym okiem.

Kriowulkaniczne komety, do których należy 12P/Pons-Brooks, charakteryzują się stałym rdzeniem o długości około 18,6 km. Składa się on z kombinacji lodu, pyłu i gazów. W momencie, gdy kometa zbliża się do Słońca, promienie słoneczne podgrzewają jej powierzchnię. W rezultacie ciśnienie wewnątrz komet wzrasta, co prowadzi do uwolnienia gazów takich jak azot i tlenek węgla. Wydostają się one przez pęknięcia w zewnętrznej warstwie komet, wyrzucając przy tym odłamki lodu w kosmiczną przestrzeń.

Co więcej, kometa 12P/Pons-Brooks jest znana z swojej eksplozywnej natury. W ciągu ostatnich kilku miesięcy zaobserwowano dwie eksplozje, które nadały jej wyjątkowy kształt, przypominający rogi. Porównania do Sokoła Millennium z serii Gwiezdne Wojny są tutaj nieuniknione. Jeśli chodzi o wielkość, 12P/Pons-Brooks jest równie imponująca jak słynna kometa Halleya, która była widoczna gołym okiem w 1954 roku. Ze względu na okres obiegu wokół Słońca wynoszący 71 lat, została sklasyfikowana jako kometa typu Halleya, co czyni jej pojawienie się niezwykle rzadkim zjawiskiem.

Według Brytyjskiego Stowarzyszenia Astronomicznego (BAA) ostatnia erupcja była „dwa razy bardziej intensywna” niż poprzednia w lipcu. Nie jest jasne, jak bardzo jej koma wzrosła podczas tej erupcji, ale oczekuje się, że do tego czasu skurczy się do swoich normalnych rozmiarów. BAA uważnie monitoruje aktywność komety i zauważa, że ​​nieregularny kształt komy staje się wyraźniejszy i bardziej widoczny w miarę usuwania gazu.

Przewiduje się, że w maju i czerwcu 2024 roku, gdy kometa zbliży się do Ziemi, obserwatorzy będą świadkami niezwykłego zjawiska na niebie. Najjaśniejszy moment obserwacji 12P/Pons-Brooks spodziewany jest 2 czerwca 2024 roku. Po tym bliskim spotkaniu kometa skieruje się w stronę dalszych części naszego Układu Słonecznego, a jej kolejne pojawienie się przewidziane jest dopiero na 2095 rok.

Obecnie kometa 12P/Pons-Brooks znajduje się w gwiazdozbiorze Herkulesa i dla tych, którzy chcą ją obserwować, najlepszym miejscem do tego będzie kierunek wschód-północny wschód, około 36 stopni nad horyzontem. Naukowcy przewidują, że w miarę zbliżania się do Ziemi, kometa ta będzie doświadczać kolejnych erupcji.

W kontekście komet kriowulkanicznych warto wspomnieć także o Komecie 29P/Schwassmann-Wachmann. Ta olbrzymia kometa o szerokości 90 km, krążąca wokół Jowisza z prędkością 30 000 km/h, jest uważana za najbardziej aktywną w naszym kosmicznym sąsiedztwie. Wybucha ona średnio 20 razy w roku, a w grudniu 2022 roku zaobserwowano najpotężniejszą erupcję od dekady.

Kriowulkanizm to proces, podczas którego zamiast law wulkanicznej wydobywają się substancje lotne, takie jak woda czy metan. Badania nad kometami kriowulkanicznymi dostarczają astronomom cennych danych na temat dalszych części naszego Układu Słonecznego i pomagają w planowaniu przyszłych misji kosmicznych.

Naukowcy z Uniwersytetu Maryland dokonali ważnego postępu w dziedzinie badań nad akumulatorami litowymi, co ma potencjał do rewolucji w przemyśle pojazdów elektrycznych (EV). Ich prace skupiały się na zrozumieniu mechanizmów, które prowadzą do awarii tych akumulatorów, a wyniki tych badań doprowadziły do opracowania technologii, która może znacząco poprawić bezpieczeństwo oraz wydajność energetyczną pojazdów elektrycznych. Kluczem do tego osiągnięcia jest potencjalne zmniejszenie ryzyka pożaru akumulatora, które do tej pory stanowiło jedno z głównych wyzwań w technologii akumulatorów.

Zastosowana przez naukowców innowacyjna metoda została szczegółowo opisana w prestiżowym czasopiśmie Nature. Koncentrowała się ona na hamowaniu wzrostu tzw. dendrytów litu. Te mikroskopijne, rozgałęzione struktury mają tendencję do tworzenia się wewnątrz półprzewodnikowych akumulatorów litowych, co utrudniało ich masowe wdrożenie na rynek. Jednakże, dzięki nowemu podejściu, polegającemu na zastosowaniu akumulatora o konstrukcji "międzywarstwowej", zaprojektowanego przez profesora Chunshenga Wanga z Wydziału Inżynierii Chemicznej i Biomolekularnej, udało się skutecznie zahamować ten proces.

W obecnych czasach, na drogach Stanów Zjednoczonych jeździ ponad 750 000 pojazdów elektrycznych zasilanych akumulatorami litowo-jonowymi. Choć są one popularne ze względu na ich dużą gęstość energii, zawierają łatwopalny ciekły elektrolit, co w przypadku przegrzania stwarza ryzyko wybuchu czy pożaru. Chociaż takie incydenty są rzadkie, stanowią one poważne zagrożenie, zwłaszcza dla osób udzielających pierwszej pomocy, które mogą być narażone na porażenie prądem czy toksyczne gazy.

Dlatego też akumulatory półprzewodnikowe są postrzegane jako potencjalnie bardziej bezpieczna alternatywa dla obecnych modeli pojazdów. Jednak ich wprowadzenie na rynek nie było łatwe. Profesor Wang i jego zespół badawczy, w tym doktor habilitowany Hongli Wang, od 2021 roku badali mechanizmy powstawania dendrytów litu, które są głównym problemem tych akumulatorów. Po głębszym zrozumieniu tego zagadnienia, naukowcy zaproponowali nowe podejście, które opiera się na zmianie konstrukcji międzywarstw akumulatora w celu skutecznego hamowania wzrostu dendrytów.

Kluczem do sukcesu okazało się zastosowanie dwóch głównych modyfikacji. Po pierwsze, w akumulatorze zastosowano warstwę pośrednią bogatą w fluor, która stabilizuje stronę katody. Po drugie, wprowadzono modyfikacje magnezem i bizmutem do warstwy anodowej, które skutecznie tłumią wzrost dendrytów litu.

Prace prowadzone przez zespół profesora Wanga otwierają nowe perspektywy dla przyszłości przemysłu pojazdów elektrycznych. Jak podkreśla sam Wang, akumulatory półprzewodnikowe to przyszłość, ponieważ łączą w sobie wysoką energię z bezpieczeństwem, co jest kluczowe dla dalszego rozwoju technologii EV.

Musk sprawi, że X będzie aplikacją do wszystkiego. Elon Musk powiedział, że funkcje finansowe w X zostaną uruchomione do końca 2024 roku, dodając, że użytkownicy będą zaskoczeni „jak potężna będzie ta funkcjonalność”.

„Kiedy mówię o płatnościach, tak naprawdę mam na myśli całe życie finansowe” – powiedział Musk. „Jeśli chodzi o pieniądze, będą one na naszej platformie. Pieniądze, papiery wartościowe lub coś innego. Nie chodzi więc o to, żeby po prostu wysłać 20 dolarów znajomemu. Chcę tylko powiedzieć, że nie będziesz już potrzebować konta bankowego."

Dyrektor generalna X, Linda Yaccarino, powiedziała, że firma widzi w tym „pełną szansę” w 2024 r.

 „Będę zszokowany, jeśli nie wdrożymy tego do końca przyszłego roku” – Elon Musk obiecał, że X zastąpi aplikacje bankowe i nie tylko.

Firma pracuje obecnie nad uzyskaniem licencji na przekaz pieniędzy na terenie całych Stanów Zjednoczonych, aby móc oferować usługi finansowe. Musk powiedział pracownikom, że ma nadzieję otrzymać resztę potrzebnych artykułów X w „najbliższych kilku miesiącach”.

„Mapa drogowa produktu X/PayPal została napisana przeze mnie i Davida Sachsa praktycznie w lipcu 2000 r.” – dodał Musk. „I z jakiegoś powodu PayPal, kiedy zmienił nazwę na eBay, nie tylko nie zaimplementował reszty listy, ale wręcz wycofał wiele kluczowych funkcji, co jest po prostu szalone. Zatem PayPal jest w rzeczywistości mniej dojrzałym produktem niż ten, który wymyśliliśmy w lipcu 2000 roku, czyli 23 lata temu”.

Celem Muska jest przekształcenie platformy X we „aplikację do wszystkiego”, podobną do superaplikacji, takich jak WeChat w Chinach, które oferują dostęp do zakupów, transportu i nie tylko.

Naukowcy z Uniwersytetu w Sydney (UNSW Sydney) wprowadzili innowacyjne podejście w dziedzinie inżynierii tkankowej, prezentując nowy materiał hydrożelowy o cechach naśladujących ludzką tkankę. Opublikowane w czasopiśmie Nature Communications badanie ukazuje potencjał i skutki hydrożelu wytwarzanego in vitro dla wielu sektorów, w tym medycyny, przetwórstwa żywności i technologii produkcji.

Hydrożele, powszechnie występujące w organizmach żywych, takich jak chrząstki czy wodorosty, od dawna fascynują badaczy ze względu na ich zdolność do imitacji ludzkiej tkanki. Te naturalne struktury, o charakterystycznej "gąbczastej" teksturze, stały się inspiracją dla syntetycznych hydrożeli wykorzystywanych w różnorodnych zastosowaniach przemysłowych. Jednak dotychczasowe syntetyczne odpowiedniki nie były w stanie w pełni odwzorować złożoności i funkcjonalności prawdziwych tkanek ludzkich.

Wspomniany materiał hydrożelowy został oparty na krótkich peptydach, które są fundamentalnymi składnikami białek. Jak zaznacza Profesor nadzwyczajny Chris Kilian, ten innowacyjny hydrożel nie tylko jest bioaktywny, umożliwiając komórkom zachowanie funkcji takich jak w naturalnym środowisku, ale również wykazuje właściwości antybakteryjne, zapewniając odporność na potencjalne infekcje. Te unikalne cechy sprawiają, że materiał staje się atrakcyjnym kandydatem dla wielu dziedzin medycyny.

Co więcej, hydrożel ten wykazuje zdolność do samoleczenia. Ta zdumiewająca właściwość umożliwia jego wykorzystanie w nowoczesnych technologiach, takich jak biodruk 3D czy jako podłoże do wstrzykiwań medycznych. Potencjał tej substancji w inżynierii tkankowej jest nie do przecenienia.

Ashley Nguyen, doktorantka z UNSW, która dokonała tego przełomowego odkrycia podczas izolacji związanej z pandemią COVID-19, podkreśla wartość modelowania komputerowego w procesie badawczym. Jej zdolność do identyfikacji unikalnej sekwencji peptydowej, która później dała początek hydrożelowi, ukazuje potencjał technik obliczeniowych w nauce.

Zastąpienie naturalnych hydrożeli, których ekstrakcja wiąże się z kontrowersjami etycznymi, stanowi kolejny atut tego innowacyjnego materiału. Zwierzęce surowce często są przyczyną niepożądanych reakcji immunologicznych u ludzi, problem ten zostaje wyeliminowany dzięki syntetycznemu charakterowi nowego hydrożelu.

Eksperci z dziedziny inżynierii tkankowej są zgodni co do ogromnego potencjału tego nowego materiału hydrożelowego. W miarę dalszych badań nad hydrożelem, jego wpływ na medycynę i inżynierię tkankową może być przełomowy, otwierając drzwi do nowych możliwości w hodowli i wykorzystaniu tkanki ludzkiej w zaawansowanych procedurach medycznych.

Analiza starych kronik królewskich z Korei ujawnia fascynujące zjawisko, które miało miejsce podczas tajemniczej epoki słonecznej znanej jako "Minimum Maundera", trwającej od 1645 do 1715 roku. Badacze zidentyfikowali, że w tym okresie cykle słoneczne były o trzy lata krótsze niż obecnie, co stanowi znaczącą anomalię w historii aktywności słonecznej. Słońce, będące nieustannie zmieniającym się źródłem energii, przechodzi przez okresy wzmożonej aktywności, znane jako maksimum słoneczne, oraz okresy zredukowanej aktywności, określane jako minimum słoneczne.

Profesor Valentina Zharkova z Rosji, która ostrzegała przed zagrożeniami związanymi z „wielkim minimum słonecznym”, podkreśla, że burze słoneczne stają się rzadsze podczas minimum, ale gdy się zdarzają, mogą być jeszcze potężniejsze i bardziej szkodliwe niż podczas maksimum. Aktualnie Słońce przechodzi przez cykl słoneczny trwający około 11 lat, od minimum do maksimum i z powrotem. Niezależnie od tego, naukowcy zaobserwowali również inne cykle, które zachodzą równolegle z lepiej znanym cyklem 11-letnim, trwającym 17 lat każdy.

Śledzenie postępów Słońca przez cykl słoneczny jest możliwe dzięki zliczaniu plam słonecznych na powierzchni gwiazdy, które pojawiają się częściej w okresie poprzedzającym i podczas maksimum słonecznego. Analiza historycznych zapisów plam słonecznych ujawnia, że na przestrzeni dekad lub wieków ogólny poziom aktywności słonecznej może wzrastać lub maleć.

"Minimum Maundera", czasami określane jako "Wielkie Minimum Słoneczne", to okres znacznie zmniejszonej aktywności słonecznej między 1645 a 1715 rokiem, kiedy plamy słoneczne „praktycznie zniknęły”. W tym czasie wydajność Słońca była tak niska, że średnie globalne temperatury również spadły, co naukowcy określili jako "małą epokę lodowcową", chociaż prawdopodobnie była również związana z wysokim poziomem erupcji wulkanicznych w tamtym czasie.

W nowym badaniu, opublikowanym 3 października w czasopiśmie AGU Advances, naukowcy przeanalizowali historyczne zapisy zjawisk auroralnych z Korei i odkryli, że średni cykl słoneczny podczas "Minimum Maundera" trwał tylko osiem lat — trzy lata krócej niż współczesne cykle.

Zapisy auror były częścią trzech osobnych kronik, czyli ksiąg sporządzanych na zlecenie królów koreańskich, zawierających szczegółowe codzienne sprawozdania z wydarzeń królewskich, spraw państwowych, warunków pogodowych i zjawisk astronomicznych zachodzących na Półwyspie Koreańskim między 918 a 1910 rokiem.

Astronomiczne sekcje kronik często wspominają o "czerwonych oparach" lub "oparach jak światło ognia". Badacze sądzą, że opisy te odnoszą się do Anomalii Zachodniego Pacyfiku (WPA) — obszaru nad Koreą, który regularnie wytwarza czerwone zorze polarne, mimo że znajduje się daleko od biegunów magnetycznych. Podobnie jak inne zorze, WPA występuje, gdy promieniowanie słoneczne zderza się z magnetyczną tarczą Ziemi. W odróżnieniu jednak od innych zjawisk auroralnych w tamtym czasie, te pokazy świetlne utrzymywały się mimo spadku aktywności słonecznej, ponieważ pole magnetyczne Ziemi jest w tym regionie cieńsze, co czyni je doskonałym wskaźnikiem postępu cyklu słonecznego.

Daty wystąpienia tych zjawisk auroralnych wskazują, że promieniowanie słoneczne ze Słońca podążało według ośmioletniego cyklu.

Naukowcy nie wiedzą, co powoduje długoterminowe tendencje cykli słonecznych, takie jak "Minimum Maundera", zaznaczył Scott McIntosh. Istnieje "wiele czynników", które mogą wpływać na aktywność słoneczną przez tak długie okresy. Niejasne jest również, dlaczego cykle słoneczne skróciły się w tamtym czasie. Niemniej jednak, nowe ustalenia mogą dostarczyć "kluczowych wskazówek" umożliwiających lepsze zrozumienie tej tajemniczej epoki, napisali badacze w artykule.

W ostatnich kilku cyklach słonecznych aktywność słoneczna nieco spadła, a także zanotowano niewielkie fluktuacje w długości cyklu. Doprowadziło to niektórych ekspertów do przewidywania, że wchodzimy w nową epokę zmniejszonej aktywności słonecznej.

Jednak postęp obecnego cyklu słonecznego, który był bardzo aktywny i szybko zbliża się do maksimum słonecznego, sugeruje, że nie jest to prawda.

Dzisiaj dowiedzieliśmy się, że zmarł aktor Matthew Perry, serce i dusza kultowego serialu "Przyjaciele". Opuścił nas w sobotę 28 października, pozostawiając pustkę w sercach wielbicieli. Znaleziono go martwego w jacuzzi swojego domu w Los Angeles. Wstępne doniesienia sugerują, że przyczyną zgonu było tak zwane "pozorne utonięcie". Znany z roli Chandlera Binga Matthew Perry miał dopiero 54 lata i z pewnością miał jeszcze wiele do zaoferowania światu rozrywki. Ten tragiczny wypadek przypomina nam, że nasze życie jest kruche i każda chwila jest cenna.

Talent Perry'ego jako aktora komediowego był niezaprzeczalny. Jego charyzma, błyskotliwy humor i niepowtarzalny styl uczyniły go ulubieńcem publiczności. Jego postać Chandlera Binga w serialu "Przyjaciele" przeszła do historii jako jedna z najbardziej kochanych postaci w historii telewizji. Perry miał dar przekształcania codziennych sytuacji w momenty pełne humoru, które rozśmieszały widzów na całym świecie.

Nie tylko jako aktor, ale także jako człowiek, Perry miał wyjątkowy wpływ na życie wielu osób. Jego walka z uzależnieniem była dobrze udokumentowana, a otwartość, z jaką mówił o swoich doświadczeniach, pomogła wielu osobom w podobnych sytuacjach. Matthew nigdy nie ukrywał swoich walk, co uczyniło go inspiracją dla wielu. Przez lata był zaangażowany w różne inicjatywy charytatywne, pomagając ludziom potrzebującym.

Sceny z serialu "Przyjaciele", w których uczestniczył, są uważane za kultowe. Niezapomniane dialogi, które wypowiadał, uczyniły go jedną z najbardziej rozpoznawalnych twarzy w branży rozrywkowej. Jego śmierć jest ogromną stratą nie tylko dla bliskich, ale także dla fanów, którzy dorastali, obserwując jego wyjątkowy talent na ekranie.

Związki Perry'ego z innymi członkami obsady "Przyjaciele" również były dobrze znane. Ich chemia na ekranie przeniosła się do prawdziwego życia, co było widoczne podczas wielu publicznych wydarzeń, które wspólnie uczestniczyli. Nie można zapomnieć o ich wzruszającym zjednoczeniu w specjalnym odcinku "Przyjaciele: The Reunion", który pokazał, jak silne były ich więzi.

Kiedy teraz oglądamy odcinki "Przyjaciele", trudno będzie powstrzymać łzy, wiedząc, że Perry, nasz ukochany Chandler, nie jest już z nami. Jego tragiczna śmierć przypomina nam, że aktorzy, których kochamy na ekranie, są również ludźmi z prawdziwego życia, mającymi swoje wyzwania i walki. Śmierć Matthew Perry'ego zostawiła nieusuwalną plamę w sercach fanów, a jego dziedzictwo będzie żyło przez pokolenia.

W tym smutnym czasie, my, jako społeczność, wspieramy rodzinę i przyjaciół Matthew. Jego wkład w świat rozrywki będzie trwał wiecznie, a wspomnienia o nim zawsze będą żyły w naszych sercach. Niebo zyskało kolejną gwiazdę, ale jego światło będzie zawsze świeciło w naszych sercach, przypominając nam o niezapomnianym przyjacielu, który przyniósł nam tyle radości.

Brazylia, będąca drugim na świecie największym konsumentem kokainy, zawsze stanowiła ważny punkt w globalnym dyskursie na temat narkotyków i uzależnienia. W ostatnich dniach, naukowcy z tego kraju ogłosili przełomowy rozwój w terapii uzależnienia od kokainy oraz jej silnego pochodnego, cracku, prezentując szczepionkę, która może być innowacyjnym narzędziem w walce z tymi trudnymi problemami.

Projekt o nazwie "Calixcoca" stanowi przedmiot badań w Federalnym Uniwersytecie w Minas Gerais pod kierownictwem psychiatry Frederico Garcii. Testowana szczepionka, która wykazała obiecujące rezultaty w badaniach na zwierzętach, wyzwala odpowiedź immunologiczną, która blokuje dostęp kokainy i cracku do mózgu. Takie podejście, zgodnie z nadziejami naukowców, może pomóc użytkownikom przerwać cykl uzależnienia, pozbawiając ich doświadczenia euforii związanej z przyjmowaniem tych narkotyków.

Jeśli szczepionka otrzyma zgodę regulatorów, będzie to pierwszy przypadek leczenia uzależnienia od kokainy za pomocą szczepionki, jak zaznaczył Garcia. Ten przełomowy projekt zdobył główną nagrodę w wysokości 500 000 euro na Euro Health Innovation awards w kategorii medycyny latynoamerykańskiej, sponsorowanym przez firmę farmaceutyczną Eurofarma.

Mechanizm działania szczepionki opiera się na wyzwoleniu odpowiedzi immunologicznej u pacjentów, co prowadzi do produkcji przeciwciał, które wiążą się z cząsteczkami kokainy w krwiobiegu. Proces ten sprawia, że cząsteczki stają się zbyt duże, by przeniknąć do systemu mezolimbicznego mózgu, zwanego "centrum nagrody", gdzie narkotyk normalnie stymuluje wysokie poziomy dopaminy wywołującej uczucie przyjemności.

Choć podobne badania zostały przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych, które są największym konsumentem kokainy na świecie według Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości, to jednak z różnych powodów, w tym niewystarczających rezultatów w badaniach klinicznych, te próby utknęły w martwym punkcie. Garcia zaznacza, że Calixcoca do tej pory wykazała skuteczność w testach na zwierzętach, wywołując znaczne poziomy przeciwciał przeciwko kokainie i wykazując niewiele skutków ubocznych. Szczepionka okazała się również skuteczna w ochronie płodów szczurów przed kokainą, co sugeruje, że może być używana u ludzi do ochrony nienarodzonych dzieci uzależnionych matek.

Calixcoca jest teraz na ostatnim etapie badań przed wprowadzeniem do badań klinicznych na ludziach. Garcia wyraża nadzieję, że szczepionka ta może zrewolucjonizować leczenie uzależnień. Obecnie nie ma konkretnego zarejestrowanego leczenia uzależnienia od kokainy i cracku. Standardowym podejściem jest połączenie terapii psychologicznej, wsparcia społecznego oraz rehabilitacji, gdy jest to konieczne.

Szczepionka Calixcoca mogłaby dodać ważne narzędzie do tego reżimu, pomagając pacjentom w krytycznych etapach powrotu do zdrowia, na przykład po wyjściu z rehabilitacji. Co więcej, szczepionka została opracowana przy użyciu związków chemicznych zaprojektowanych w laboratorium, a nie składników biologicznych, co oznacza, że będzie tańsza w produkcji niż wiele innych szczepionek i nie będzie musiała być przechowywana w niskich temperaturach.

Jednak, jak podkreśla Garcia, nie będzie to "panaceum", które można podać każdemu. Dokładna grupa docelowa zostanie określona w zależności od wyników badań klinicznych, ale teoretycznie ma to być grupa osób odzyskujących trzeźwość, "które zerwały z (kokainą) i chcą pozostać w ten sposób". Celem jest zmiana smutnej statystyki, zgodnie z danymi Amerykańskiego Narodowego Instytutu nadużywania narkotyków, jeden na czterech regularnych użytkowników kokainy staje się uzależniony, a zaledwie jeden na czterech uzależnionych udaje się wyjść z nałogu po pięciu latach leczenia.