Geolodzy francuscy i australijscy badali skład skał wysp na południowym Oceanie Indyjskim i stwierdzili, że powstaje „kontynent zarodkowy”. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Terra Nova. Uważa się, że skorupa kontynentalna rośnie na granicach kontynentów i oceanów, w tak zwanych strefach subdukcji, gdzie oceaniczne płyty litosferyczne zatapiają się w płaszczu pod kontynentem. Po ich stopieniu i zmieszaniu z materiałem podstawowym płyt kontynentalnych powstaje granitowa magma, która unosząc się, tworzy górną „granitową” warstwę kontynentów.

Z geologicznego punktu widzenia to ta zewnętrzna warstwa odróżnia kontynenty od oceanów. Stosunkowo cienka skorupa oceaniczna składa się głównie z bazaltów powstałych w wyniku stopienia materiału płaszcza, podczas gdy skorupa kontynentalna jest grubsza i ma skład granitu. Wyniki badań przeprowadzonych przez naukowców na wyspach archipelagu Kerguelen położonych na Oceanie Indyjskim w pobliżu Antarktydy pokazują, że granitowa magma, a zatem skorupa kontynentalna, może tworzyć się nie tylko w strefach subdukcji, ale także bezpośrednio w środkowej części oceanów. Autorzy obserwacji sugerują, że tak rodzą się nowe kontynenty.

Wyspy archipelagu są w rzeczywistości szczytami wulkanów górującymi nad wodą, przebijającymi się przez oceaniczną skorupę płaskowyżu Kerguelen. Strumienie bazaltów wylewających się z tych wulkanów tworzyły wyspy. Jednak wraz z bazaltami tradycyjnymi dla oceanów dochodzi do jednego włamania (penetracji magmowej) skał z rodziny granitów o bardziej kwaśnym składzie - sjenitów, które występują tylko na kontynentach. Z powodu tego wprowadzenia skorupa w regionie Kerguelen jest nienormalnie gruba, podobnie jak na kontynentach.

Po zbadaniu geometrii i wewnętrznej struktury wtargnięcia sjenitu w kompleks South Ralle du Bati na centralnej wyspie archipelagu autorzy badań stwierdzili, że penetracja ta zachodziła również w taki sam sposób jak na kontynentach, tj. w kilku warstwach, z których każda stopniowo podnosiła otaczające skały. Datowanie warstw wykazało, że całkowity czas tworzenia się intruzji sjenitu obejmuje około 3,7 miliona lat.

Autorzy sformułowali hipotezę, że masyw sjenitowy wyspy Kerguelen jest w rzeczywistości „zarodkiem kontynentu”, który za miliony lat stanie się pełnoprawnym kontynentem. W artykule podkreślają, że do ostatecznego wniosku konieczne jest szczegółowe zbadanie składu chemicznego sjenitów, aby zrozumieć pochodzenie jego magmy i przywrócić historię jej ewolucji. Masyw South Ralle du Baty jest jedynym znanym przykładem kwaśnego włamania zlokalizowanego w centrum oceanicznej płyty litosferycznej.