Słońce, gwiazda typu karłowatego, pełni funkcję nie tylko jako źródło energii termicznej i świetlnej dla Ziemi, lecz także charakteryzuje się cykliczną aktywnością manifestującą się w postaci rozbłysków oraz koronalnych wyrzutów masy. Zjawiska te mogą stanowić zagrożenie dla organizmów żywych oraz obiektów kosmicznych.

Atmosfera ziemska oraz pole magnetyczne skutecznie chronią naszą planetę przed wpływem burz słonecznych, jednakże satelity krążące na orbicie muszą radzić sobie z tymi obciążeniami. Burze słoneczne mogą uszkodzić systemy elektroniczne oraz spowodować deorbitację statków kosmicznych.

W lutym 2022 r., 49 satelitów firmy SpaceX uległo zniszczeniu podczas ponownego wejścia w atmosferę, funkcjonując znacznie krócej niż zakładano. Przyczyną tego zdarzenia był potężny rozbłysk słoneczny, który współgrał z wyrzutem masy koronalnej. Chmura materii słonecznej dotarła do Ziemi z prędkością 690 km/s, generując burzę magnetyczną. W wyniku tego zjawiska nastąpiło także ocieplenie wyższych warstw atmosfery, co z kolei spowodowało zmianę ich gęstości oraz ekspansję.

Satelity krążące na niskiej orbicie zaczęły doświadczać zwiększonego oporu atmosferycznego, prowadząc do redukcji prędkości i ostatecznego ich zniszczenia. Opóźnienie wystrzelenia satelitów o kilka tygodni mogłoby uchronić je przed tym zjawiskiem. W chwili obecnej aktywność słoneczna ulega nasileniu, a nasza gwiazda zbliża się do maksimum słonecznego. Skutkiem tego będzie wzrost liczby oraz intensywności rozbłysków, co związane jest z dodatkowym ryzykiem dla wielu obiektów kosmicznych.

W związku z tym konieczne jest podjęcie działań mających na celu zabezpieczenie statków kosmicznych przed wpływem burz słonecznych oraz wyrzutów masy koronalnej. Niektóre satelity są już wyposażone w specjalne systemy ochronne, lecz nie gwarantują one pełnego bezpieczeństwa. Naukowcy nieustannie pracują nad udoskonalaniem metod prognozowania aktywności słonecznej oraz opracowaniem bardziej efektywnych systemów ochrony, mających na celu zminimalizowanie zagrożeń dla obiektów kosmicznych oraz zapewnienie ich ciągłej pracy w obliczu rosnącej aktywności słonecznej.