Dwóch paleontologów z Uniwersytetu w Bonn w Niemczech dokonało przełomowego odkrycia w dziedzinie paleontologii. Po ponad 150 latach od pierwszego znalezienia tajemniczych kości kopalnych, naukowcom udało się ustalić, że należały one do gigantycznego ichtiozaura.

Wszystko zaczęło się od odkrycia, którego dokonał w XIX wieku angielski przyrodnik i geolog Samuel Stutchbury. W formacji kostnej Aust Cliff niedaleko Bristolu natrafił on na duże fragmenty skamieniałości, których nie potrafił jednoznacznie przypisać żadnemu konkretnemu zwierzęciu. Przez ponad 150 lat naukowcy spierali się na temat tego, kto jest właścicielem tych niezwykłych kości.

Pojawiło się kilka hipotez, m.in. "hipoteza dinozaura", według której fragmenty mogły być częściami kości udowej lub piszczelowej zauropoda lub stegozaura. Inna teoria zakładała, że kości należały do gigantycznego ichtiozaura, na co wskazywało porównanie z opisanym szkieletem tego morskiego drapieżnika z Ameryki Północnej.

Dwóch paleontologów z Uniwersytetu w Bonn - Jörg Fröbisch i Nicole Klein - postanowiło rozwiązać tę paleontologiczną zagadkę. Przeprowadzili oni szczegółowe badania większości europejskich fragmentów kości, które prawdopodobnie należały do ichtiozaurów olbrzymich, a także dokonali analizy osteohistologicznej próbek.

Naukowcy zidentyfikowali cztery kluczowe cechy budowy tych kości, które pozwoliły im stwierdzić, że należały one do gigantycznego ichtiozaura, a nie do dinozaura. Były to m.in. ściśle podłużna architektura naczyniowa, blisko rozmieszczone znamiona wzrostu oraz liczne osteony wtórne wewnątrz pierwotnych. Ponadto struktura włókien wewnętrznych okazała się szorstka i zorientowana w siatkowatym wzorze, co całkowicie wykluczało "hipotezę dinozaura".

Zidentyfikowane cechy sugerują, że niezwykła struktura wewnętrznych włókien kostnych pozwalała dużym szczękom ichtiozaurów wytrzymać normalne spożycie pokarmu lub taranowanie innych zwierząt morskich. Jednocześnie kości musiały pozostać dość elastyczne i szybko rosnąć.

Wyniki badań naukowców z Uniwersytetu w Bonn zostały opublikowane w czasopiśmie PeerJ, a ich odkrycie stanowi ważny krok w rozwoju paleontologii. Po ponad 150 latach od pierwszego znaleziska, udało się wreszcie rozwiązać zagadkę tajemniczych kości kopalnych, które okazały się należeć do gigantycznego ichtiozaura.