Około 12 800 lat temu zdarzenie kosmiczne wywarło istotny wpływ na życie mieszkańców prehistorycznej osady Abu Hureyra, położonej w obecnej Syrii. Wgłębiając się w szczegóły tego epokowego wydarzenia, międzynarodowy zespół badawczy zgłębia hipotezę uderzenia młodszego dryasu, według której epizodyczne ochłodzenia klimatu na Ziemi w tym okresie mogły wynikać z kosmicznych kolizji. Publikacja ich wyników w czasopiśmie Science Open: Airbursts and Cratering Impacts dodaje nowych dowodów na poparcie tej teorii.

Osada Abu Hureyra, stanowiąca kiedyś centralny punkt dla łowców-zbieraczy, była świadkiem bezprecedensowej zmiany w związku z przekształceniem środowiska z wilgotnego i zalesionego w suche i chłodne. James Kennett, geolog, wskazuje na to, jak te zmiany środowiskowe pchnęły mieszkańców do poszukiwania nowych metod przetrwania, co ostatecznie doprowadziło do narodzin rolnictwa.

Obecnie teren, na którym znajdowała się osada Abu Hureyra, jest zatopiony w wyniku budowy tamy Takba i powstania jeziora Assad. Mimo to, przed zalaniem terenu, archeolodzy zdobyli cenny materiał badawczy, który oferuje wgląd w codzienne życie jej mieszkańców i ich adaptację do zmieniającego się klimatu.

Analiza pozostawionych przez mieszkańców artefaktów ujawniła różnorodność roślin, które były zbierane, hodowane i konsumowane przed i po zmianie klimatycznej. Wśród nich znalazły się dzikie rośliny strączkowe, zboża i niewielkie ilości dzikich owoców i jagód. Po nadejściu chłodów diety te uległy ewolucji - mieszkańcy zaczęli uprawiać własne zboża i soczewicę, adaptując się do nowych warunków.

W konsekwencji, region Żyznego Półksiężyca stał się miejscem, w którym rozwijały się pierwsze neolityczne uprawy: pszenica płaskurka, pszenica samopsza, jęczmień łuskanego, żyto, groch, soczewica, wyka gorzka, ciecierzyca i len. Archeologiczne dowody wskazują na adaptację roślin do nowych, suchszych warunków, co stanowi odzwierciedlenie zmian klimatycznych wywołanych przez młodszy dryas.

To badanie dostarcza kluczowego wsparcia dla hipotezy młodszego dryasu i rzuca nowe światło na początki rolnictwa w Syrii. Analiza sposobów, w jakie dawne społeczności dostosowały się do radykalnych zmian środowiskowych, jest niezwykle cenna dla zrozumienia, jak dzisiejsze społeczeństwa mogą reagować na współczesne wyzwania klimatyczne i środowiskowe.