Odkrycie meteorytu ważącego 7,6 kilograma na Antarktydzie może wydawać się kolejnym zwykłym znaleziskiem w świecie nauki. Jednak za tym szczególnym odkryciem kryje się fascynująca historia, która rzuca nowe światło na zdarzenie z odległej przeszłości. Naukowcy po dokładnej analizie chemicznej ponad 100 małych próbek skał znalezionych na Białym Kontynencie doszli do wniosku, że około 2,5 miliona lat temu nad Antarktydą eksplodowała asteroida. Takie odkrycie, opublikowane w czasopiśmie Earth and Planetary Science Letters, zalicza się do najstarszych znanych eksplozji asteroid w historii Ziemi.

Zespół badaczy pod kierunkiem kosmochemika Matthiasa van Ginnekena przeanalizował dokładnie 116 małych próbek skał zebranych na lodowcach Antarktydy. W wyniku badań odkryli minerały charakterystyczne dla asteroid, w tym oliwin i spinel. To, co stanowi o wyjątkowości tych próbek, to fakt, że ich skład wskazuje na powstanie w wyniku eksplozji asteroidy w powietrzu. Takie zjawisko jest szczególnie niszczycielskie, bowiem asteroida unosząca się w powietrzu działa podobnie do ogromnej pochodni, przekształcając energię kinetyczną w fale uderzeniowe, ciśnienie i ciepło, co może doprowadzić do wyparowania wszystkiego, co znajduje się w jej otoczeniu.

Choć zderzenia asteroid z Ziemią i innymi ciałami niebieskimi często pozostawiają po sobie widoczne kratery, czasem jednak obiekt rozpada się w atmosferze zanim dotrze do powierzchni, nie zostawiając po sobie krateru. Takie eksplozje, znane jako eksplozje powietrzne, mają ogromną moc niszczycielską, przekształcając energię kinetyczną w fale uderzeniowe, ciśnienie i ciepło. Przykładem takiego zdarzenia może być wybuch nad Czelabińskiem w 2013 roku, kiedy to około 20-metrowa asteroida rozpadła się wysoko nad miastem, powodując zniszczenia na dużą skalę. Jeszcze bardziej niszczycielski był wybuch nad Tunguską w 1908 roku, który zrównał z ziemią ponad 2 tysiące kilometrów kwadratowych lasu.

Oczywiście, odnalezienie dowodów na eksplozję, która miała miejsce miliony lat temu, jest wyzwaniem. Jednak analiza chemiczna mikroskopijnych fragmentów skał z Antarktydy pokazała, że odpowiadają one typowi asteroidy znanemu jako zwykły chondryt, który rozpadł się w atmosferze między 2,3 a 2,7 miliona lat temu. Takie odkrycie jest początkiem dalszych badań, jak podkreśla Van Ginneken, który zamierza poszukiwać więcej dowodów na eksplozje powietrzne w zapisie geologicznym.

To fascynujące, jak pojedyncze odkrycie może rzucać światło na zdarzenia, które miały miejsce miliony lat temu, oferując nam unikalny wgląd w historię naszej planety. Odkrycia takie jak to nie tylko podkreślają znaczenie badań naukowych, ale również przypominają o dynamicznym charakterze naszego świata, który cały czas ewoluuje pod wpływem różnorodnych czynników, w tym tych pozaziemskich.

Wczoraj w Warszawie odbył się wielki protest rolników, którzy postanowili nie pozwolić się zlikwidować decydentom z Uni Europejskiej. Jest to kolejny rozdział w serii demonstracji przeciwko obecnej samobójczej polityce klimatycznej Unii Europejskiej. Rolnicy z Polski, jak i z innych krajów członkowskich, wyrazili też swoje niezadowolenie z powodu niekontrolowanego importu płodów rolnych z Ukrainy, które, według nich, zagrażają lokalnej produkcji i bytowi rolników.

W Warszawie, jak donosi Reuters, polscy rolnicy kontynuowali protesty, rozpoczęte na początku lutego. Premier Polski Donal Tusk długo udawał, że problem go nie dotyczy, ale wreszcie musiał to zauważyć i zapowiedział spotkanie rządów Polski i Ukrainy na 28 marca, mające na celu omówienie problematycznych kwestii, w tym wspomnianego importu z Ukrainy.

Na terenie całej Polski odnotowano liczne blokady dróg i przejść granicznych, co miało na celu zwrócenie uwagi na trudną sytuację rolników. Media robią co mogą aby wzbudzić niechęć do rolników antagonizowanie idzie średnio bo z badań wynika że ponad 70% Polaków popiera rolników w ich proteście. Próbowano przedstawić protestujących jako ruskie onuce sugerując, że protesty są inspirowane przez Putina. Dowodem miał być podejrzany transparent, któy śmierdział prowokacją służb.  Zresztą chyba do tego wszyscy się już przyzwyczaili w ostatnim czasie, że każdy kto krytykuje rząd automatycznie staje się "ruskim agentem" i taka kalumnia staje się uniwersalnym cepem medialnym.

W sprawie zalewu rynku zbożowego tanim zbożem zachodnich korporacji uprawiających ziemię na Ukrainie rząd stara się wykonywać działąnia pozorowane. Nowy minister rolnictwa Polski Czesław Siekierski zobowiązał się do wprowadzenia kontroli jakości masowego napływu zboża z Ukrainy i zapewnienia jego efektywnego transportu za granicę. Ta decyzja wynika z protestów polskich rolników, którzy twierdzą, że stoją na krawędzi bankructwa z powodu nadmiaru taniego ukraińskiego zboża.

Protesty rolnicze nie ograniczają się tylko do Polski. Jak podaje Food Ingredients First, dołączyły do nich Hiszpania i Belgia, a rolnicy z całej Europy wyrażają sprzeciw wobec polityk UE mających na celu łagodzenie skutków zmian klimatycznych, które według nich szkodzą lokalnemu rolnictwu. Copa-Cogeca, reprezentująca interesy rolników w UE, domaga się od Komisji Europejskiej odpowiedzi na pilne pytania dotyczące przyszłości rolnictwa i wprowadzenia zmian w polityce rolniczej.

Protesty te są odzwierciedleniem szeroko zakrojonego niezadowolenia rolników w Europie, dotyczącego rosnących kosztów i uciążliwych regulacji UE. Rolnicy domagają się większego wsparcia finansowego, aby zrównoważyć koszty związane z przepisami dotyczącymi ochrony środowiska oraz mniej regulacji ich codziennej działalności.

Zarówno w Polsce, jak i w innych krajach UE, rolnicy stawiają czoła ogromnym wyzwaniom. Wymagają oni od decydentów zrozumienia i realnego wsparcia w obliczu przepisów, które, ich zdaniem, zagrażają przetrwaniu europejskiego rolnictwa rodzinnego. Protesty te są wyrazem głębokiego kryzysu w sektorze rolnym, który wymaga pilnych działań na szczeblu krajowym i unijnym o ile oczywiście likwidacja rolnictwa jest zagrożeniem a nie celem.

WOAH

Massive farmers protest taking place in Poland today against the climate agenda.

Looks like 100 000 people to me.

SHARE - The media won't show you this pic.twitter.com/QsFvZk6w0W

— PeterSweden (@PeterSweden7) February 27, 2024

Już od wielu lat w Unii Europejskiej opodatkowuje się powietrze, co jest nazywane podatkiem węglowym od wyemitowanego dwutlenku węgla. Początkowo obowiązek ten dotyczył tylko wielkich przedsiębiorstw, ale już teraz płącimy za to wysokimi cenami prądu i usług, a wkróce wraz z unijną dyrektywą EPBD będzie to dotyczyło wszystkich nas i naszych domów czy samochodów. Jednak okazuje się, że konstruktorzy unijnego zielonego komunizmu nie poprzestają na opodatkowaniu powietrza i najnowsza hucpa zakłada opodatkowanie wody. Tworzy się wrażenie, że jest jakiś kryzys wodny i już przebąkuje się o podatku od śladu wodnego. Co to oznacza dla nas wszystkich?

Wprowadzanie opodatkowania śladu wodnego i węglowego to koncepcje, które z pozoru mogą wydawać się inicjatywami mającymi na celu ochronę środowiska i promowanie obowiązkowego w tych czasach aksjomatu znanego jako zrównoważony rozwój. Jednak krytyczne spojrzenie na te propozycje ujawnia znacznie mroczniejszą perspektywę, zgodnie z którą mogą one służyć jako narzędzia w rękach globalistów, mające na celu rekonfigurację struktury społeczno-ekonomicznej na świecie.

Argumentuje się, że pod pretekstem walki ze zmianami klimatycznymi i "kryzysem wodnym", takie opłaty mogą faktycznie prowadzić do zwiększenia kosztów życia dla przeciętnego obywatela, promując przy tym centralizację władzy i kontroli nad zasobami. W długoterminowej perspektywie, strategia ta może sprzyjać tworzeniu społeczeństwa, w którym większość ludności żyje w stanie zubożenia, pozbawiona dostępu do podstawowych zasobów i własności, podczas gdy elity globalistyczne konsolidują swoją władzę i zasoby.

Opodatkowanie śladu wodnego i węglowego, choć przedstawiane jako środek do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju, może w rzeczywistości zaszkodzić gospodarce poprzez zwiększenie kosztów produkcji, co z kolei przekłada się na wyższe ceny dla konsumentów. Takie podejście może również ograniczać innowacyjność, zamiast ją stymulować, poprzez nałożenie dodatkowych obciążeń finansowych na przedsiębiorstwa, zwłaszcza te mniejsze, które mogą nie być w stanie dostosować się do nowych regulacji bez ponoszenia znacznych kosztów.

Krytycy tej polityki podkreślają, że alternatywne metody promowania zrównoważonego rozwoju, które nie opierają się na opodatkowaniu i ograniczeniach, mogą być bardziej skuteczne w długoterminowym promowaniu pozytywnych zmian środowiskowych. Proponują oni skupienie się na inicjatywach edukacyjnych, wspieraniu innowacji i technologii przyjaznych dla środowiska, oraz zachęcaniu do dobrowolnych zmian w zachowaniach konsumenckich, zamiast polegania na przymusie i karach finansowych.

Koncepcja opodatkowania śladu wodnego i węglowego, mimo swoich ekologicznych celów, budzi poważne obawy dotyczące potencjalnego wpływu na społeczeństwo i gospodarkę. Istnieje ryzyko, że takie środki, zamiast promować zrównoważony rozwój, mogą przyczynić się do pogłębienia nierówności, ograniczenia wolności gospodarczej i centralizacji władzy, co stoi w sprzeczności z ideą prawdziwie zrównoważonego i sprawiedliwego rozwoju.

Najnowsze badania próbek pobranych z planetoidy Bennu przez misję NASA OSIRIS-REx dostarczają fascynujących dowodów na obecność wody i związków organicznych w skałach i glebie tej pradawnej planetoidy. Badacze odkryli, że próbki są bogate w węgiel i zawierają minerały glinowe, w których strukturze krystalicznej uwięziona jest woda, co może dostarczyć kluczowych wskazówek na temat formowania się naszej planety oraz teorii dotyczących pochodzenia wody na Ziemi.

Analiza wykazała, że próbki z Bennu zawierają około 4,7% węgla, co jest jednym z najwyższych odnotowanych procentów zawartości węgla w materiale z kosmosu. To odkrycie sugeruje, że Bennu może być bogata w prebiotyczne związki organiczne, które są kluczowe dla pojawienia się życia.

Naukowcy są szczególnie zainteresowani glinami zawierającymi wodę, ponieważ takie minerały mogą być nośnikami wody na wczesnej Ziemi. Dante Lauretta, główny badacz misji z University of Arizona, podkreśla znaczenie tych odkryć, wskazując, że są one dowodem na to, jak woda została włączona do planet, w tym Ziemi, co czyni nasz świat nadającym się do zamieszkania.

Próbki z Bennu, które zostały dostarczone na Ziemię przez kapsułę powrotną OSIRIS-REx, nie tylko rzucają nowe światło na początki Układu Słonecznego, ale również na procesy, które mogły przyczynić się do dostarczenia wody oraz niezbędnych składników do powstania życia na naszej planecie. Przełomowe wyniki tych badań stanowią potwierdzenie teorii, że asteroidy mogły odgrywać kluczową rolę w dostarczaniu wody oraz związków organicznych na Ziemię w jej wczesnej historii.

Ponadto, te odkrycia potwierdzają, że planetoidy takie jak Bennu mogą być zachowanymi w czasie kapsułami, przechowującymi niezmienione od miliardów lat materiały, które dostarczają bezcennych informacji o historii i ewolucji naszego Układu Słonecznego. Dalsze badania tych i innych próbek kosmicznych mogą odsłonić więcej sekretów dotyczących życia i jego początków w kosmosie.

To, co odkryliśmy dzięki próbkom z Bennu, to nie tylko potwierdzenie naszych teorii o pochodzeniu wody na Ziemi, ale również zachęta do dalszych badań, które mogą odkryć więcej tajemnic naszego kosmicznego sąsiedztwa i jego wpływu na rozwój życia w naszym Układzie Słonecznym.

Szwecja stałą się ostatecznie członkiem Sojuszu Północnoatlantyckiego zwanego NATO. Ostatni akt zapewnił węgierski parlament, który dopiero wczoraj przegłosował stosowną zgodę na rozszerzenie sojuszu.

Przyjęcie Szwecji do NATO stanowi ważny krok w kierunku umocnienia bezpieczeństwa na obszarze Bałtyku i w całej Europie. Proces ten rozpoczął się 16 maja 2022 roku, kiedy rząd Szwecji, z szerokim poparciem w Riksdagu, zdecydował się złożyć wniosek o członkostwo w NATO. 5 lipca 2022 roku wszystkie państwa członkowskie NATO podpisały Protokół Akcesyjny dla Szwecji, co było pierwszym krokiem do jej integracji z politycznymi i wojskowymi strukturami Sojuszu. 8 marca 2023 rząd Szwecji przedstawił Riksdagowi projekt ustawy dotyczącej członkostwa Szwecji w NATO, który został zatwierdzony 22 marca.

Decyzja o przyjęciu Szwecji do NATO została podjęta po długich negocjacjach i spełnieniu szeregu wymagań, w tym zmian w prawie dotyczącym terroryzmu i sprzedaży przemysłu obronnego, które były przedmiotem rozmów ze Szwecją. Parlament turecki, po długich opóźnieniach spowodowanych obawami Ankary dotyczącymi zbyt liberalnego podejścia Szwecji do grup uznawanych przez Turcję za zagrożenie, w tym kurdyjskich bojowników i uczestników próby puczu z 2016 roku, ostatecznie zgodził się na przyjęcie Szwecji do NATO 27 grudnia 2023 roku.

Węgry, podobnie jak Turcja, były jednym z ostatnich państw członkowskich NATO, które zatwierdziły wniosek Szwecji o członkostwo w Sojuszu. Długo oczekiwana zgoda Węgier na członkostwo Szwecji w NATO nastąpiła wczoraj, 26 lutego 2024 roku, kiedy to Węgierskie Zgromadzenie Narodowe zagłosowało za przyjęciem Szwecji do NATO. Po tej decyzji, i po podpisaniu jej przez Spikera oraz Prezydenta Węgier oraz przedstawieniu instrumentu ratyfikacji Stanom Zjednoczonym, wszystkie państwa członkowskie NATO zatwierdziły wniosek Szwecji o członkostwo. To pozwoliło rządowi Szwecji na formalne zdecydowanie o przystąpieniu do Traktatu Północnoatlantyckiego, co jest dokumentem założycielskim NATO. Po tym kroku, Szwecja stała się pełnoprawnym członkiem Sojuszu i zaczęła uczestniczyć w pełni jako sojusznik w organizacji.

Węgierska zgoda była ważnym krokiem w procesie rozszerzenia NATO, ponieważ każde rozszerzenie wymaga jednomyślnej zgody wszystkich obecnych członków Sojuszu. Decyzja ta była oczekiwana, podobnie jak zgoda Turcji, która również opóźniała proces ratyfikacji członkostwa Szwecji, podnosząc kwestie związane z bezpieczeństwem i polityką wewnętrzną. Węgrzy domagali się, żeby Szwecja przestala ich krytykować z powodu rzekomego "braku praworządności" do czego ostatecznie się zobowiązano.

Znaczący wpływ na zmianę stanowiska Turcji miały negocjacje dotyczące obrony, w tym rozmowy na temat zakupu przez Turcję amerykańskich myśliwców F-16 i modernizacji istniejącej floty, co było częścią szerszego porozumienia dotyczącego modernizacji tureckich sił zbrojnych.

Szwecja, podobnie jak Finlandia, która dołączyła do NATO w kwietniu, zdecydowała się na zmianę swojej tradycyjnej polityki wojskowej niezaangażowania na rzecz poszukiwania ochrony pod parasolem bezpieczeństwa NATO, głównie z obawy przed Rosją, zwłaszcza po jej inwazji na Ukrainę w lutym 2022 roku.

Szwedzkie siły zbrojne, z uwzględnieniem nowoczesnych samolotów bojowych JAS 39 Gripen i innych zaawansowanych zdolności obronnych, stanowią znaczące wzmocnienie dla NATO, szczególnie w kontekście zwiększenia potencjału obronnego na obszarze Bałtyku i północy Europy. Przyjęcie Szwecji do NATO jest widziane jako kluczowy krok do umocnienia kolektywnej obrony i zwiększenia stabilności w regionie.