9 lutego 2024 roku, Słońce wyemitowało potężny rozbłysk klasy X, osiągając szczytową intensywność o godzinie 13:14 UTC. Klasyfikowany jako rozbłysk X3.3, był to jeden z najintensywniejszych rozbłysków obserwowanych w ostatnim czasie, co podkreśla dynamiczną i nieprzewidywalną naturę naszej najbliższej gwiazdy.

Obserwatorium Solar Dynamics Observatory NASA, które nieustannie monitoruje Słońce, uchwyciło ten fenomen na obrazie. Rozbłyski słoneczne, będące potężnymi wybuchami energii, mogą wpływać na komunikację radiową, sieci elektroenergetyczne, sygnały nawigacyjne oraz stanowić zagrożenie dla astronautów i satelitów.

NOAA's Space Weather Prediction Center podało, że wydarzenie to zostało sklasyfikowane jako R3 (Silne) na skali wydarzeń słonecznych. Mimo że region aktywny Słońca, z którego wyemitowano rozbłysk, obrócił się poza południowo-zachodni kraniec tarczy słonecznej, to rozbłysk był na tyle silny, że satelita GOES-16 zarejestrował go jako rozbłysk X3.3. Tego rodzaju rozbłyski klasy X są uznawane za najintensywniejsze i mogą prowadzić do planetarnych zakłóceń radiowych oraz długotrwałych burz radiacyjnych.

Zarówno NASA, jak i NOAA monitorują Słońce oraz nasze środowisko kosmiczne za pomocą floty statków kosmicznych, które badają od aktywności słonecznej po atmosferę słoneczną i cząstki oraz pola magnetyczne w przestrzeni otaczającej Ziemię. Te obserwacje są niezbędne dla prognozowania pogody kosmicznej i minimalizowania wpływu rozbłysków słonecznych na technologię i życie na Ziemi.

Rozbłyski słoneczne klasy X, takie jak ten z 9 lutego, przypominają nam o ogromnej mocy naszej gwiazdy i potencjalnym wpływie, jaki może mieć na naszą codzienną technologię oraz bezpieczeństwo astronautów w przestrzeni kosmicznej. Zrozumienie i przewidywanie tych zjawisk jest kluczowe dla ochrony naszej zaawansowanej infrastruktury technologicznej i dalszego eksplorowania kosmosu.