Wiadomość pochodzi z portalu tylkonauka.pl

Źródło: http://tylkonauka.pl/wiadomosc/w-estonii-powstal-system-li-fi-ktory-przesyla-dane-za-pomoca-swiatla-jest-100-razy-szybszy

Estończycy rozpoczęli jednostronnie instalację markerów granicznych na granicy z Federacją Rosyjską. Pierwszy taki znak ustawiono w Misso w gminie Võru.

Hanno Pevkur, minister spraw wewnętrznych, nazwał to wydarzenie „historycznym”.

„Po 95 latach na granicy estońsko-rosyjskiej powstają nowe placówki graniczne, które wyznaczają początek budowy nowej granicy”.

W Estonii zaplanowano instalację 760 słupków o wysokości 210 cm i znaków unoszących się na wodzie. Jak zauważył Pevkur infrastruktura na granicy estońsko – rosyjskiej będzie najnowocześniejsza w UE. Planowany jest 100 % nadzór techniczny nad tą infrastrukturą, a straż graniczna będzie korzystać z kamer i bezzałogowych statków powietrznych, aby uzyskać obraz tego, co dzieje się w czasie rzeczywistym.

W przyszłości planuje się też budowę ogrodzenia na odcinku o długości 108 kilometrów (całkowita długość granicy lądowej wynosi 136 kilometrów).

Z kolei niektórzy eksperci poddają w wątpliwość  legalność prowadzonych prac w obszarze granicznym, ponieważ prawnie granica nie istnieje. Jak wcześniej zauważono rosyjskie ministerstwo spraw zagranicznych wyraziło pogląd, iż zgodnie z międzynarodowymi normami prawnymi,  jednostronne wytyczenie granicy nie musi być akceptowane przez sąsiednie państwo.

Pierwsze negocjacje w sprawie międzypaństwowej granicy Estonii i Rosji odbyły się w kwietniu 1992 roku na różnych szczeblach. Rosja po drugiej wojnie światowej anektowała terytorium, które należało się Estonii na mocy traktatu pokojowego z Tartu z lutego 1920 roku. Traktat nie został jednak formalnie wypowiedziany i dlatego może być uważany za ważny. Strona rosyjska twierdzi jednak, że ta umowa straciła swoją ważność i granicą państwa jest linia oddzielająca dawną Estońską Socjalistyczną Republikę Radziecką od Rosji.

W październiku 1995 roku, Tallin zrzekł się roszczeń terytorialnych, ale nadal domagał się uznania traktatu z Tartu, mając na uwadze ciągłość państwa estońskiego. Rosja była gotowa uznać jego znaczenie historyczne. W 1996 roku kraje uzgodniły, że rosyjsko-estoński traktat powinien zawierać tylko opis techniczny granic bez odnoszenia się do traktatu pokojowego z Tartu. Dokumenty o granicy parafowano w marcu 1999 roku, a podpisanie miało miejsce dopiero w maju 2005 r.

W czerwcu 2005 roku, estoński parlament ratyfikował dokument, ale tekst ustawy zatwierdzającej odnosił się do traktatu z Tartu, jak również Deklaracji o przywróceniu konstytucyjnej władzy państwowej z 7 października 1992 roku, która, między innymi, zawierała sformułowanie o „agresji Związku Radzieckiego przeciwko Estonii” w 1940 roku. 22 czerwca 2005 Rosyjski MSZ wyraził opinię, że ta forma ratyfikacji granicy „jest niemożliwa”. 01 września 2005 Rosja wycofała swój podpis z traktatów.

We wrześniu 2012 roku, rosyjski minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow powiedział, że Rosja jest gotowa do ponownego rozpoczęcia negocjacji. Konsultacje ministerialne rozpoczęły się w październiku 2012 roku. Wstępne porozumienie przedłożono do ratyfikacji parlamentom obu krajów w lutym 2014 roku.

Chiny wykonały już szósty z rzędu udany test swojej broni hipersonicznej. Przynajmniej teoretycznie, pocisk jest w stanie przełamać amerykański system obrony przeciwrakietowej. Hipersoniczna rakieta może być zatem wykorzystana do ataku nuklearnego.

Mniej więcej w lipcu 2014 roku, stwierdzono, że po USA i Rosji, również Chiny rozwijają swoje pociski hipersoniczne. Nowa chińska broń znana jest jako DF-ZF i została wystrzelona za pomocą rakiety balistycznej z prowincji Shanxi w środkowych Chinach. Następnie pocisk oddzielił się od rakiety w górnej części atmosfery, a potem poszybował w dół trafiając w cel zlokalizowany w zachodnich Chinach, a znajdujący się w odległości kilku tysięcy kilometrów od miejsca startu.

Ostatni lot DF-ZF został wykryty dzięki amerykańskim satelitom szpiegowskim należącym do agencji wywiadowczych. Według danych zebranych w ten sposób potwierdzono, że nowa chińska broń była w stanie lecieć z prędkością przekraczającą pięciokrotnie prędkość dźwięku. Prawdopodobnie test został przeprowadzony 23 listopada, ponieważ właśnie w tym dniu Chiny zamknęły na chwilę swoje niebo dla lotnictwa. Było ono niedostępne mniej więcej przez godzinę, czyli tyle ile potrzeba na przeprowadzenie lotu próbnego.

Już wcześniej zakładano, że pocisk może osiągać prędkości w zakresie od Mach 5 do nawet Mach 10. Korzystną cechą chińskiej konstrukcji jest jej zwrotność, co pozwala na pokonanie każdego znanego obecnie systemu obrony przeciwrakietowej, który jest przeznaczony do zwalczania konwencjonalnych rakiet niemanewrujących.

Wtorkowy incydent związany z zestrzeleniem przez Turcję rosyjskiego bombowca Su-24 sprawił, że cały świat wstrzymał oddech. Wielu specjalistów spodziewało się, że Władimir Putin może bardzo szybko i gwałtownie zareagować na zaistniałą sytuację. Oczywistym jest, że rynek finansowy bacznie obserwuje wydarzenia na scenie politycznej, nie tylko te związane ze sferą gospodarczą, ale również militarną. Pomimo bezpośrednich wezwań do wypowiedzenia wojny promowanych przez niektóre, skrajnie nacjonalistyczne gazety rosyjskie, postanowienia tamtejszych władz nie okazały się tak niepokojące, jak początkowo mogło się nam wydawać.

Problem na linii Rosja-Turcja jest bardzo złożony. Bliskość Syrii i wielość okolicznych grup dżihadystów sprawia, że trudno określić jakie działanie dla każdego państwa będzie najkorzystniejsze w obecnej sytuacji. Fakt, że rosyjscy piloci wpadli w ręce wojsk z Turkmenistanu jeszcze bardziej pogorszył wydźwięk całego incydentu. To właśnie oni najprawdopodobniej zabili jednego z pilotów, przez co obawiano się podjęcia drastycznych kroków ze strony Władimira Putina.

Jeszcze bardziej niepokojący jest fakt, że Turcja jest stałym członkiem NATO. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że ich decyzja o otwarciu ognia wymagała wcześniejszej zgody ze strony przedstawicieli sojuszu. O tym, jak tak naprawdę wyglądał proces komunikowania się pilotów z ich dowództwem, prawdopodobnie nigdy się nie dowiemy.

Prezydent Rosji początkowo określił działanie Turcji jako „nóż w plecy”, będący świadectwem wspierania terroryzmu przez to państwo, a samo zestrzelenie uznał za zbrodnię. Warto pamiętać, że rosyjski samolot wleciał w turecką przestrzeń powietrzną jedynie na kilkanaście sekund. Zdaniem tureckiego wojska wystarczyło to, aby dziesięciokrotnie przestrzegać rosyjskich pilotów przed zestrzeleniem, którzy ignorowali komunikaty. Ponadto, później zestrzelono rosyjski śmigłowiec poszukujący ocalałych pilotów – i to za pośrednictwem amerykańskiej broni!

Cały incydent dotyczył jedynie dwóch samolotów oraz Turkmenów, ale może mieć trwałe reperkusje na arenie międzynarodowej. Rosja najprawdopodobniej wprowadzi sankcje dotyczące Turcji oraz przetransportuje na pobliskie tereny więcej wojsk. Już niedługo po ataku w okolice prowincji Latakia zaczął zmierzać nowoczesny krążownik rakietowy Moskwa. Jego obecność ma zapobiegać podobnym incydentom w przyszłości.

Już dziś Rosja wprowadza jeszcze nieoficjalne sankcje, wstrzymując import towarów z Turcji. Rzekomo są one odprowadzane do pełnej kontroli przez rosyjskich celników. Trudno powiedzieć, czy jest to działanie mające na celu „pokaz siły”, czy Rosjanie rzeczywiście obawiają się dalszej agresji. Ponadto, rosyjski rząd oskarża Turcję o umożliwianie Państwu Islamskiemu transportowania ropy, przez co wspiera bogacenie się ISIS i tamtejsze struktury militarne.

Dziś, tureckie dowództwo przedstawiło Rosji rzekome dowody na to, że bombowiec został zestrzelony zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami. Wyrażono również głębokie ubolewanie nad zaistniałą sytuacją, a Turcja oświadczyła, że jest gotowa do podjęcia współpracy na wszelkich polach.

Jak zareagowali na to inwestorzy? Pomimo, że sytuacja powinna budzić ich głębokie zaniepokojenie i wyraźnie zmienić sytuację na rynku walutowym, to nie spowodowała żadnych, gwałtownych ruchów. Finansiści obawiają się jednak wstrzymywania dostaw gazu na Ukrainę oraz budzącego się z letargu sporu na Krymie. Jest to konflikt, który budzi niepokój w całej Europie, a dodatkowe walki Rosjan w Syrii mogą jeszcze bardziej zmotywować Władimira Putina do zdecydowanych działań wojskowych. Jeśli taki scenariusz nałoży się na terminy podwyżek stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych, a co za tym idzie - jeszcze bardziej rosnącą wartość dolara, to możemy spodziewać się swoistej burzy na rynkach finansowych.

Inwestorzy wciąż skupieni są na nadchodzących decyzjach FED-u, nie zdając sobie sprawy z faktu, że może być to dopiero początek długiej drogi w zmianach polityki monetarnej Stanów Zjednoczonych. O takim scenariuszu pisze m. in. portal StrefaWalut. Równie niepewny jest rynek ropy naftowej. Rosnąca wartość dolara nie odbija się na cenie paliw, ponieważ surowiec potrzebny do jego pozyskiwania w ostatnim czasie wyraźnie spada, równoważąc dwa wskaźniki. Okazuje się, że w oczach finansistów bardziej liczą się grudniowe decyzje FED i Europejskiego Banku Centralnego, niż niepokojąca sytuacja globalnej polityki.

Problem polega na tym, że jeśli wszystkie czynniki nałożą się równocześnie: podwyższenie stóp procentowych w USA, zmiana polityki monetarnej EBC, eskalacja konfliktu w Syrii i na Ukrainie oraz rozwój napiętej sytuacji na linii Rosja-Turcja, to może mieć to katastrofalne skutki już nie tylko w sferze gospodarczej i finansowej, ale również odnośnie losów całego Starego Kontynentu oraz Bliskiego Wschodu.